Sinema izlemeyi vakit geçirmek için yaptığımız eğlenceli bir aktivite olarak görürüz. Sinema, kullanılan ses ve imaj efektleriyle, sinemada yer alan oyuncuların hisleri bizlere yansıtmasıyla ve sinemada işlenen hususun hayatımıza hitap etmesiyle bizler üzerinde kıymetli bir tesire sahiptir. Güçlü Duygusal süreçlerimizde ya da hayli sevinçli anlarımızda birden fazla vakit hislerimize ortak olacak bir ortam gereksiniminde oluruz. Yaşadığımız bu duygusal süreçleri öbürleri da yaşıyor mu? Yaşıyorsa o bireyler bu süreçlerde hislerini nasıl söz ediyor, bu süreçte neler yapıyor, nasıl yansılar veriyorlar ve kuvvetli duygusal süreçlerin üstesinden nasıl geliyorlar bilmek isteriz.
Sinema, aslında biz fark etmesek de tüm bu gereksinimlerimizi karşılayan bir araçtır, bu yüzden sinema, bize terapötik manada katkı sağlar.
Hiç düşündünüz mü niye sinema izleme gereksinimi duyarız? Sinema bizi dört koldan sarar ve hislerimizi yaşayacağımız bir cihan yaratır. İzlediğimiz sinemalar bize görsel ve işitsel açıdan hitap eder ve biz de kendimizi o kozmosun ortasında buluruz.
Sinemanın büyülü dünyasına psikoloji ve psikoterapi perspektifinden baktığımız vakit karşımıza “Sinematerapi” olarak isimlendirdiğimiz uygulama alanı çıkmakta. Sinematerapi, bizlere terapötik süreçte büyük katkı sağlar, sinemalarda yaşanılan olayları kendi hayatımıza yorar, karakterlerle özdeşim kurarız bu yolla sinemadaki karakterlerin his ve fikirlerine odaklanırız ve o karakterin yansılarını gözlemleme talihi elde ederiz bu biçimdece kendimize dönerek içgörü kazanmış oluruz .
Sinemalar aracılığıyla kazandığımız bu içgörü bizlere seanslarımız mühletince terapötik dayanak sağlar. Seanslarımız müddetince sinemanın konusu ve karakterler üzerinden konuşarak kendimizi ve hislerimizi söz ederiz.
Okumaya devam et...
Sinema, aslında biz fark etmesek de tüm bu gereksinimlerimizi karşılayan bir araçtır, bu yüzden sinema, bize terapötik manada katkı sağlar.
Hiç düşündünüz mü niye sinema izleme gereksinimi duyarız? Sinema bizi dört koldan sarar ve hislerimizi yaşayacağımız bir cihan yaratır. İzlediğimiz sinemalar bize görsel ve işitsel açıdan hitap eder ve biz de kendimizi o kozmosun ortasında buluruz.
Sinemanın büyülü dünyasına psikoloji ve psikoterapi perspektifinden baktığımız vakit karşımıza “Sinematerapi” olarak isimlendirdiğimiz uygulama alanı çıkmakta. Sinematerapi, bizlere terapötik süreçte büyük katkı sağlar, sinemalarda yaşanılan olayları kendi hayatımıza yorar, karakterlerle özdeşim kurarız bu yolla sinemadaki karakterlerin his ve fikirlerine odaklanırız ve o karakterin yansılarını gözlemleme talihi elde ederiz bu biçimdece kendimize dönerek içgörü kazanmış oluruz .
Sinemalar aracılığıyla kazandığımız bu içgörü bizlere seanslarımız mühletince terapötik dayanak sağlar. Seanslarımız müddetince sinemanın konusu ve karakterler üzerinden konuşarak kendimizi ve hislerimizi söz ederiz.
Okumaya devam et...