The National’ın uzun zamandır beklenen rekoru kulağa nasıl geliyor?

[tofaşk]

Ev
Kültür
“Frankenstein’ın İlk İki Sayfası”: The National’ın Uzun zamandır Beklenen Kaydı Kulağa Nasıl Geliyor?

The National’ın yok olmanın eşiğinde olduğu söyleniyor. Şimdi “Frankenstein’ın İlk İki Sayfası” beliriyor. Ancak hayranlar, şüphe götürmez Ulusal melankoliye kapılıyor mu?


Maximilian Birası

UlusalDilenciler Grubu Almanya


The National, 2022 yazında Zitadelle Spandau’da sahne aldığında, bir arkadaşım konsere gelmek istemedi, bunun yaşlı bir grup olduğunu söyledi. Tabii ki haklıydı. Cincinnati Ohio’dan Amerikalı indie müzisyenler de gençleşmiyor, bu beni gerçekten deli ediyor.

Aslında, yaşlanan bantlarda çoğu zaman bir gün isimden başka bir şey kalmadığı olur. Geçmişten birkaç isabet tabii ki yoksa felç, hatta küme düşme. The National dokuzuncu albümleri ile böyle olmaması gerektiğini bir kez daha kanıtladı. “First Two Pages Of Frankenstein”, bu grubun en iyi yaptığı şeyin bir geri dönüşü. Ve sürekli yeniden keşfedildi.

Berliner Zeitung okuyucuları 2023 baharında hangi albümleri dört gözle bekliyor?

• 
• 

Sekiz numaralı albümden sonra, “I Am Easy To Find”, birçok konuk sanatçının normalden daha orkestral olduğu ortaya çıktı, bazen aşırı yüklendi, ses şimdi tekrar kısıldı. İlk başlık “Bir Zamanlar Havuzbaşı” zaten bunu gösteriyor. Öncü Matt Berninger – biraz gıcırtılı bariton – kibar şarkıcı-söz yazarı Sufjan Stevens’tan daha uygun bir eşlikçi bulamazdı. Her ikisinin de bir piyanodan başka bir şeye ihtiyacı yok, basit bir sebep ve kendinizi The National melancholy’nin tam ortasında buluyorsunuz.

“Frankenstein’ın İlk İki Sayfası” bu ruh halini taşıyor. İsim, Mary Shelley’nin korku romanına dayanmaktadır. Çoğu zaman olduğu gibi, birçok The National şarkısı vedaları ve kayıpları, hayatın derinliklerini konu alıyor. Berninger’in 2021’de şiddetli bir depresyon geçirdiğini ve grubun dağılmak üzere olduğunu (bu sefer gerçekten!) okuduğunuzda, diğer her şey sürpriz olurdu.


Yine de bu ağırlığı ritmik bir şekilde kıran şarkılar da albümde yerini aldı; birlikte sallanabileceğiniz olanlar. The National’da dans etmek çok fazla olurdu. Örneğin, Berninger’in eşi Carin Besser’in birlikte yazdığı “Tropic Morning News”. Veya “okaliptüs”. Şarkı, başarısız bir ilişki hakkında, saklamak istemediğiniz pek çok şey hakkında: “Peki ya cam karahindibalar? / Peki ya TV ekranı? / Peki gelişmemiş kamera? Belki de bunları gömmeliyiz.”

Spotify müzik patronu ile röportaj: “Duş çalma listeniz benimkinden farklı görünürdü”

• 
• 

Ve tabii ki rüya gibi başlayan ve sonunda bir marş gibi yükselen şarkı bu The National albümünde de eksik değil: “This Isn’t Helping” grubu Phoebe Bridgers ile birlikte söylüyor. Sufjan Stevens her zaman ihtiyatlı bir şekilde Haberin Detaylarıda kalır. Tek gerçek düet, Taylor Swift ile evlilik konusunda anlaşmaya varan “The Alcott”. Swift, gruba nadir bir pop yönü veriyor.

Ed Sheeran’ın yeni albümü: Hayranların şimdiye kadar “Subtract” hakkında bilmesi gerekenler

• 
• 

Gitarist ve piyanist Bryce Dessner, ayrılmak yerine “her şeye farklı bir açıdan yaklaşmayı başardılar ve bu grup için yeni bir çağ gibi hissettiriyor” diyor. Bu durumda, yeni demek: denenmiş ve test edilmiş, iyi, tamamen kendine uygun, yani Berninger ve Dessner ve Devendorf kardeşler. National’ın daha fazlasına ihtiyacı yok. Bu grup çok daha eski olabilir.

Ulusal: Frankenstein’ın İlk İki Sayfası. 4AD/Dilenciler, 2023