Terapi, birinci seanstan itibaren bahsetmiş olduğumiz üzere uzun ve engebeli bir yoldur. Düşünün ki bir yola çıktınız. Yolun sonunda varmak istediğiniz bir yer var. Bu yol için de oluşturduğunuz/oluşturmaya çalıştığınız bir rota var. olağan olarak ki en kısa rotayı kullanmaya çalışıyorsunuz. En kısa rotayı buldunuz ve yola çıktınız. Bu rotadan her saptığınızda yolun sonuna varış sürenizin uzaması ihtimali de muhtemelen artacaktır.
Gelelim duraklara. Olağan kaidelerde bir seyahatte her durakta inmezsiniz o denli değil mi? Bilhassa bir durum olmadığı sürece yol bitene kadar devam edersiniz. Seanslara belirlenen çoğunlukla devam etmek de birebir bu biçimdedir. Öbür türlü, belirlenen sıklık mesela haftada birse ve siz kimi vakit haftada bir kimi vakit iki haftada bir formunda katılıyorsanız o yol ister istemez uzayacaktır.
Duraklarda durduğunuz vakit arttıkça orada deneyimleyeceğiniz şeyler de artacaktır. Bir noktada vardığınız yerde geçireceğiniz vaktinizden de harcamış olacaksınız. Başınıza gelenleri anlatmak isteseniz de planlanana bakılırsa daha fazla şey yaşandığı için hepsini aktarmak epey da mümkün olmayacaktır. Örneğin terapistinizle birlikte gereksiniminiz olan sıklığın haftada bir olduğuna kanaat getirdiniz ve siz bunu iki haftada bir üzere uyguluyorsanız anlatacaklarınız birikeceği için üzerinde durmak istediğiniz hususların her birine değinemeyebilirsiniz. Değinseniz bile muhtaçlık duyduğunuz ayrıntılara erişemeyebilirsiniz. Akışın paylaşımı, süreç için çok değerliyken bunun sekteye uğraması da süreç üzerinde olumsuz tesir yaratabilecektir.
Bu seyahatte edindiğiniz bilgiler de olacak şüphesiz. Edindiğiniz bilgiler sizi yolun sonundaki amaca yaklaştıracak niteliğe sahip olabilir. Lakin yalnızca bu ayrıntıları öğrenmek kâfi değil. Bir yandan da çokça tekrar edip bu ayrıntıları içselleştirmeniz gerekiyor. Seyahatiniz ne kadar sık bölünürse ne kadar fazla durakta inerseniz dış kaynaklı olaylar ne kadar artarsa o kadar dikkatiniz dağılır ve yapmanız gereken yenidenı yapamazsınız. yenidenlar gerçekleşmedikçe içselleştirmenin olması zorlaşır ve edindiğiniz bilgiler yalnızca bilgi olarak kalır.
bu biçimde şöyleki toparlayalım, terapide süreklilik;
– Terapinin bölünmemesi
– Dış kaynaktan gelen durumların tesirini aza indirgemek
– Edinilen ayrıntıların içselleştirilmesi
– Terapiye dair bahislere muhtaçlık duyulduğu kadar değinilmesine vakit kalabilmesi açılarından pek kıymetlidir.
Okumaya devam et...
Gelelim duraklara. Olağan kaidelerde bir seyahatte her durakta inmezsiniz o denli değil mi? Bilhassa bir durum olmadığı sürece yol bitene kadar devam edersiniz. Seanslara belirlenen çoğunlukla devam etmek de birebir bu biçimdedir. Öbür türlü, belirlenen sıklık mesela haftada birse ve siz kimi vakit haftada bir kimi vakit iki haftada bir formunda katılıyorsanız o yol ister istemez uzayacaktır.
Duraklarda durduğunuz vakit arttıkça orada deneyimleyeceğiniz şeyler de artacaktır. Bir noktada vardığınız yerde geçireceğiniz vaktinizden de harcamış olacaksınız. Başınıza gelenleri anlatmak isteseniz de planlanana bakılırsa daha fazla şey yaşandığı için hepsini aktarmak epey da mümkün olmayacaktır. Örneğin terapistinizle birlikte gereksiniminiz olan sıklığın haftada bir olduğuna kanaat getirdiniz ve siz bunu iki haftada bir üzere uyguluyorsanız anlatacaklarınız birikeceği için üzerinde durmak istediğiniz hususların her birine değinemeyebilirsiniz. Değinseniz bile muhtaçlık duyduğunuz ayrıntılara erişemeyebilirsiniz. Akışın paylaşımı, süreç için çok değerliyken bunun sekteye uğraması da süreç üzerinde olumsuz tesir yaratabilecektir.
Bu seyahatte edindiğiniz bilgiler de olacak şüphesiz. Edindiğiniz bilgiler sizi yolun sonundaki amaca yaklaştıracak niteliğe sahip olabilir. Lakin yalnızca bu ayrıntıları öğrenmek kâfi değil. Bir yandan da çokça tekrar edip bu ayrıntıları içselleştirmeniz gerekiyor. Seyahatiniz ne kadar sık bölünürse ne kadar fazla durakta inerseniz dış kaynaklı olaylar ne kadar artarsa o kadar dikkatiniz dağılır ve yapmanız gereken yenidenı yapamazsınız. yenidenlar gerçekleşmedikçe içselleştirmenin olması zorlaşır ve edindiğiniz bilgiler yalnızca bilgi olarak kalır.
bu biçimde şöyleki toparlayalım, terapide süreklilik;
– Terapinin bölünmemesi
– Dış kaynaktan gelen durumların tesirini aza indirgemek
– Edinilen ayrıntıların içselleştirilmesi
– Terapiye dair bahislere muhtaçlık duyulduğu kadar değinilmesine vakit kalabilmesi açılarından pek kıymetlidir.
Okumaya devam et...