Tehlike Algısıyla Yaşamak: Kaygılı-Güvensiz Bağlanma
İlişkilerde ağır bir halde itimat arayışına girmek, diğer alanlara odaklanmakta zorlanmak bütün enerjiyi bağa kanalize etmek ve yalnızca onunla bağlantıda olduğunuzda kaybolan anksiyete hissi… Bu üzere durumları bağlarımızda yaşıyor muyuz ? Yakın bağlantınızda kendinizi rahatsız/tehlike hissettiğinizde olağana dönmek için iç rahatlatma çabası/güvence arayışı, lakin bu gelmediyse alakaya dair çok kaygı hissi yaşamanın telaşlı bağlanma tarzınız olduğu hakkında alarm vermesi mümkün mıdır?
Erken çocukluk periyodunda (0-6 yaş) anne babalarla kurulan yakın bağlantının erişkin devirde başka beşerlerle kuralan yakın münasebetleri şekillendirmektedir. Kaygılı-güvensiz bağlanma tarzına sahip olan şahıslar erken çocukluk periyotlarında ebeveynleri tarafınca tutarsız bakım ve müdafaa görmüşlerdir. Bakım veren muhtaçlık ve ihtiyaçlarını karşılamada birtakım bazı var kimi bazı yoktur. Bu sebeple güvenlik hissini geliştiremez. Ebeveynlerinden kendisine verilmemiş olan sevgiyi, ilgiyi erişkin periyotta tabir yerindeyse tırnaklarıyla kazıyarak uğraşla karşı taraftan almaya çalışmaktadır. Bu sayade çocukluk travmasını güzelleştirme arayışındadır, bu arayış partnerine karşı daha da yapışkan ve saplantılı bir hale bürünmesine sebep olur.
Kaygılı-güvensiz bağlanma tarzına sahip bireyler, ağır bir halde bağlantının tehdit altında olduğunu hissetme yetileri vardır. Karşıt giden bir şeyler olduğuna dair en ufak bir ipucu ile telaşlı bağlanma sistemini devreye sokar ve bu düzenek bir kere harekete geçtikten daha sonra, partneri nitekim yanında olduğunu ve bağlantının inançta olduğuna dair işaret alana kadar sakinleşemez. Berbat senaryoyu düşünüp bu biçimde olursa ne yaparım şeklinde niyetleri çok fazladır, lakin ölmeden kendini öldürmenin manası yoktur mantıklı ve gerçekçi olan bu değildir. Daima bir tehlike algısı kişinin daha tepkisel davranışlar sergilemesine ve öfkesini daha yüksek perdeden göstermesine yol açabilmektedir.
Seçtiği partnerler genelde bir özelliği sebebiyle ulaşılmazdır. İnançlı bağlanma tarzına sahip, inançlı bağ kurabilen beşerler radarına girmez. Çoklukla seçtiği kişi sevgisini ve gereksinimlerini kendisinin istediği biçimde karşılığı veremeyecek olan kişidir. Kaygılı-güvensiz bağlanmanın çekirdek inancında; ”Eğer katlanırsam, gereğince gayret gösterir seversem güç beşerden sevgi alabilirim” kanısı yer alır.
Peki bu döngüden çıkmak için neler yapılabilir ? birinci vakit içinderda gerçek bağlantı gereksinimlerinizi bilmek ve kabul etmek kıymetlidir. Gereksinimleri söz etmek evvela kişinin kendisi olmasını sağlar bu da memnunluk ve tatmin hislerine olumlu katkıda bulunmaktadır. çok ağır yaşanan tehlike algısını gerçekçi bir tahlille kıymetlendirmek gerekmektedir. Olağanda kaygılanılmayacak bir durumda yanlışsız bir tahlil yapılmadıysa çok tasa ve kaygı hissedilebilir.
En değerlisi rüzgarda savrulan bir yaprak olmamak için kişi kendine yönelebilmeyide öğrenmelidir. omurundaki öbür dayanak kaynaklarını aktifleştirmelidir, bu biçimdelikle bütün enerjiyi ilginin üzerine vermemiş olur. Dünyadaki en büyük kayıp aslında insanın kendisini kaybetmesidir…
Okumaya devam et...
İlişkilerde ağır bir halde itimat arayışına girmek, diğer alanlara odaklanmakta zorlanmak bütün enerjiyi bağa kanalize etmek ve yalnızca onunla bağlantıda olduğunuzda kaybolan anksiyete hissi… Bu üzere durumları bağlarımızda yaşıyor muyuz ? Yakın bağlantınızda kendinizi rahatsız/tehlike hissettiğinizde olağana dönmek için iç rahatlatma çabası/güvence arayışı, lakin bu gelmediyse alakaya dair çok kaygı hissi yaşamanın telaşlı bağlanma tarzınız olduğu hakkında alarm vermesi mümkün mıdır?
Erken çocukluk periyodunda (0-6 yaş) anne babalarla kurulan yakın bağlantının erişkin devirde başka beşerlerle kuralan yakın münasebetleri şekillendirmektedir. Kaygılı-güvensiz bağlanma tarzına sahip olan şahıslar erken çocukluk periyotlarında ebeveynleri tarafınca tutarsız bakım ve müdafaa görmüşlerdir. Bakım veren muhtaçlık ve ihtiyaçlarını karşılamada birtakım bazı var kimi bazı yoktur. Bu sebeple güvenlik hissini geliştiremez. Ebeveynlerinden kendisine verilmemiş olan sevgiyi, ilgiyi erişkin periyotta tabir yerindeyse tırnaklarıyla kazıyarak uğraşla karşı taraftan almaya çalışmaktadır. Bu sayade çocukluk travmasını güzelleştirme arayışındadır, bu arayış partnerine karşı daha da yapışkan ve saplantılı bir hale bürünmesine sebep olur.
Kaygılı-güvensiz bağlanma tarzına sahip bireyler, ağır bir halde bağlantının tehdit altında olduğunu hissetme yetileri vardır. Karşıt giden bir şeyler olduğuna dair en ufak bir ipucu ile telaşlı bağlanma sistemini devreye sokar ve bu düzenek bir kere harekete geçtikten daha sonra, partneri nitekim yanında olduğunu ve bağlantının inançta olduğuna dair işaret alana kadar sakinleşemez. Berbat senaryoyu düşünüp bu biçimde olursa ne yaparım şeklinde niyetleri çok fazladır, lakin ölmeden kendini öldürmenin manası yoktur mantıklı ve gerçekçi olan bu değildir. Daima bir tehlike algısı kişinin daha tepkisel davranışlar sergilemesine ve öfkesini daha yüksek perdeden göstermesine yol açabilmektedir.
Seçtiği partnerler genelde bir özelliği sebebiyle ulaşılmazdır. İnançlı bağlanma tarzına sahip, inançlı bağ kurabilen beşerler radarına girmez. Çoklukla seçtiği kişi sevgisini ve gereksinimlerini kendisinin istediği biçimde karşılığı veremeyecek olan kişidir. Kaygılı-güvensiz bağlanmanın çekirdek inancında; ”Eğer katlanırsam, gereğince gayret gösterir seversem güç beşerden sevgi alabilirim” kanısı yer alır.
Peki bu döngüden çıkmak için neler yapılabilir ? birinci vakit içinderda gerçek bağlantı gereksinimlerinizi bilmek ve kabul etmek kıymetlidir. Gereksinimleri söz etmek evvela kişinin kendisi olmasını sağlar bu da memnunluk ve tatmin hislerine olumlu katkıda bulunmaktadır. çok ağır yaşanan tehlike algısını gerçekçi bir tahlille kıymetlendirmek gerekmektedir. Olağanda kaygılanılmayacak bir durumda yanlışsız bir tahlil yapılmadıysa çok tasa ve kaygı hissedilebilir.
En değerlisi rüzgarda savrulan bir yaprak olmamak için kişi kendine yönelebilmeyide öğrenmelidir. omurundaki öbür dayanak kaynaklarını aktifleştirmelidir, bu biçimdelikle bütün enerjiyi ilginin üzerine vermemiş olur. Dünyadaki en büyük kayıp aslında insanın kendisini kaybetmesidir…
Okumaya devam et...