Selektif Mutizm;
Çocuğun konuşma hüneri bulunduğu biçimde konuşmamasıdır. Çocuk, konuşacağı kişileri/ortamı seçer ve yalnızca onların yanında/orada konuşur.
1.Dürtüsel tabir biçimi olabilir..
Pasif biçimde hak aramanın sözü olabilir.
Pasif agresif davranış: karşıdaki bir sözcük bekler ama çocuk bunu vermeyebilir. Ebeveynlerini kendince cezalandırma olarak görülebilir.
Örneğin ilgisiz kalmış bir çocuğun konutta susarak öc alması gb.
2.Ebeveynleri ile füzyonel ilgiye gönderme yapabilir.
‘Ben söylemeden sen anla.’
aslına bakarsanız kendisi için konuşan, çocuk ismine kararlar alarak cümlesini bile tamamlamasına gerek bırakmayan ebeveyn yaklaşımı olduğunda çocuk konuşmaya gerek duymayabilir. Zira ebeveyni onun yerine konuşur, anlar ve onun için düzenler.
3.Yaralı olduğu yeri karşıdakine yaşatmak.
Ötekine açılma reddediliyor..
Sessiz kalmak, karşıdakini hücuma uğramış üzere hissettirir, yaralayıcıdır. Karşısında sessiz kalınan kişi yok üzeredir. Kayıtsızlık en büyük şiddet olarak görülebilir.
Peki çocuklar bunu ne kadar yaşıyor? Hislerine, ağlamasına kayıtsız mı kalınıyor? Çocuk yaralı olduğu yeri ebeveyne yaşatıyor olabilir.
4. Nüfuz edilmeye karşı çıkan semptom olabilir..
‘O kadar fazla varsın ki artık içeri almak, seninle konuşmak istemiyorum.’
Sessizlik, ötekiyle ortasına uzaklık koyar. Nüfuz edilmeye karşı hudut konur. Çok iç içe bir alaka, çocuğu için her sonucu kendisi alan, kişiselliğine alan açmayan ebeveynlere karşı reaksiyon olabilir.
5. Şahısları seçebilir.
Yetişkinlerle/öğretmenle konuşup çocuklarla konuşmayabilir: Kardeş rekabeti olabilir.
Veya çocukları kontrol altına almak sıkıntı olduğundan onlar dışarıda bırakabilir.
Ondan dolayı aslında çocuk, tatlı öğretmeniyle konuşur. Zira egoları çabucak hemen güçsüz ve baş etme sistemleri düşüktür. Çocuklar kapsamayı, güvenliği net sağlayan şahısla kendini rahat hisseder.
SONUÇ OLARAK
Konuşması için daima ısrar etmek yarar sağlamayabilir. İstilacı ebeveynlere dönüşmeden onu anladığınızı hissettirmek kıymetlidir.
Etrafınızdaki insanların da onu fazlaca sıkmamasına ihtimam gösterilmelidir.
Bir uzmandan takviye alma yoluna başvurulmalıdır.
Okumaya devam et...
Çocuğun konuşma hüneri bulunduğu biçimde konuşmamasıdır. Çocuk, konuşacağı kişileri/ortamı seçer ve yalnızca onların yanında/orada konuşur.
1.Dürtüsel tabir biçimi olabilir..
Pasif biçimde hak aramanın sözü olabilir.
Pasif agresif davranış: karşıdaki bir sözcük bekler ama çocuk bunu vermeyebilir. Ebeveynlerini kendince cezalandırma olarak görülebilir.
Örneğin ilgisiz kalmış bir çocuğun konutta susarak öc alması gb.
2.Ebeveynleri ile füzyonel ilgiye gönderme yapabilir.
‘Ben söylemeden sen anla.’
aslına bakarsanız kendisi için konuşan, çocuk ismine kararlar alarak cümlesini bile tamamlamasına gerek bırakmayan ebeveyn yaklaşımı olduğunda çocuk konuşmaya gerek duymayabilir. Zira ebeveyni onun yerine konuşur, anlar ve onun için düzenler.
3.Yaralı olduğu yeri karşıdakine yaşatmak.
Ötekine açılma reddediliyor..
Sessiz kalmak, karşıdakini hücuma uğramış üzere hissettirir, yaralayıcıdır. Karşısında sessiz kalınan kişi yok üzeredir. Kayıtsızlık en büyük şiddet olarak görülebilir.
Peki çocuklar bunu ne kadar yaşıyor? Hislerine, ağlamasına kayıtsız mı kalınıyor? Çocuk yaralı olduğu yeri ebeveyne yaşatıyor olabilir.
4. Nüfuz edilmeye karşı çıkan semptom olabilir..
‘O kadar fazla varsın ki artık içeri almak, seninle konuşmak istemiyorum.’
Sessizlik, ötekiyle ortasına uzaklık koyar. Nüfuz edilmeye karşı hudut konur. Çok iç içe bir alaka, çocuğu için her sonucu kendisi alan, kişiselliğine alan açmayan ebeveynlere karşı reaksiyon olabilir.
5. Şahısları seçebilir.
Yetişkinlerle/öğretmenle konuşup çocuklarla konuşmayabilir: Kardeş rekabeti olabilir.
Veya çocukları kontrol altına almak sıkıntı olduğundan onlar dışarıda bırakabilir.
Ondan dolayı aslında çocuk, tatlı öğretmeniyle konuşur. Zira egoları çabucak hemen güçsüz ve baş etme sistemleri düşüktür. Çocuklar kapsamayı, güvenliği net sağlayan şahısla kendini rahat hisseder.
SONUÇ OLARAK
Konuşması için daima ısrar etmek yarar sağlamayabilir. İstilacı ebeveynlere dönüşmeden onu anladığınızı hissettirmek kıymetlidir.
Etrafınızdaki insanların da onu fazlaca sıkmamasına ihtimam gösterilmelidir.
Bir uzmandan takviye alma yoluna başvurulmalıdır.
Okumaya devam et...