YKS belirtildi, LGS tercih süreci devam ediyor. Ne güç şey seçim yapmak, âlâ desen neye göre, berbat desen kime nazaran, ben ne istiyorum, onu seçerken nelerden vazgeçiyorum… Kaç adım ötesini bakılırsabilmek gerek tercih yaparken? Mümkün mü o kısmın, o kentin, o okulun bizim için “iyi” olduğuna kanaat getirebilmek. Her baştan bir sesin çıktığı, her “bilenin” bir akıl verdiği, her insanın kendine göre değerlendirip sana dikte ettirmeye çalıştığı süreç. Başa geldiğinde imtihandan daha zorlayıcı olduğu görülen süreç. Tercih etmek. ömrümüzün tercihler üzerine şurası olduğunu birçok vakit fark edemiyoruz. Tercih ettiklerimiz, dayatılanlar, tercih etmek zorunda bırakıldıklarımız ve daha kaçları. Mutlu olmadıklarımıza “kader” diyip atıveriyoruz üstümüzden sorumluluğu, mutluysak bütün aferinler bize dönüveriyor. Coğrafya kaderdirle oturup coğrafyasını değiştirebilecek güçle dünyayı değiştirenlere imreniyoruz. Zira bizim mukadderatımızda “oturmak” onların mukadderatında çalışmak var.
” Daima denedin, daima yenildin. Olsun. Yine dene, tekrar yenil. Daha düzgün yenil.” Diye bize dememiş Samuel Beckett. Daima aşırtmak var bizim mukadderatımızda daima piyonlarla oyun kazanmaya çalışıp, risk almayıp veziride şahıda kalesinde oturtup maçı kazanmak hayali var. Şah çekince hayat, mat olmaya dünden razı. halbuki baştan kursan oyunu, baştan ilerideki atakları görsen, görmek için baksan, değerelendirsen, planını çizsen o denli başlasan oyuna, daha rahat daha emin adımlarla, daha aklı selim. daha sonra Mat olduğunda bile sonuna kadar savaşmış, kalesinden çıkmış tahminen yara bere ortasında fakat emek vermiş, kendisi için savaşmış, elimden geleni yapmış bir kumandan olsan. Ne sıkıntı fakat tüm bunlar. Oburlarının piyonu olmak, buyruklara, direktiflere uymak, sonunda sorumluluğu diğerlerine atabilme talihin varken elini taşın altına koymak. Ben yaptım, benim sonucum, benim savaşım diyebilmek. Hayat Şah dese bile Mat olmadan devam edebilmek. Müddet işliyor atılım sırası sende.
Bundan daha sonraki hamlen ne?
Okumaya devam et...
” Daima denedin, daima yenildin. Olsun. Yine dene, tekrar yenil. Daha düzgün yenil.” Diye bize dememiş Samuel Beckett. Daima aşırtmak var bizim mukadderatımızda daima piyonlarla oyun kazanmaya çalışıp, risk almayıp veziride şahıda kalesinde oturtup maçı kazanmak hayali var. Şah çekince hayat, mat olmaya dünden razı. halbuki baştan kursan oyunu, baştan ilerideki atakları görsen, görmek için baksan, değerelendirsen, planını çizsen o denli başlasan oyuna, daha rahat daha emin adımlarla, daha aklı selim. daha sonra Mat olduğunda bile sonuna kadar savaşmış, kalesinden çıkmış tahminen yara bere ortasında fakat emek vermiş, kendisi için savaşmış, elimden geleni yapmış bir kumandan olsan. Ne sıkıntı fakat tüm bunlar. Oburlarının piyonu olmak, buyruklara, direktiflere uymak, sonunda sorumluluğu diğerlerine atabilme talihin varken elini taşın altına koymak. Ben yaptım, benim sonucum, benim savaşım diyebilmek. Hayat Şah dese bile Mat olmadan devam edebilmek. Müddet işliyor atılım sırası sende.
Bundan daha sonraki hamlen ne?
Okumaya devam et...