Şiddet deyince aklımıza ne geliyor? Şiddete maruz kalan bayanlar değil mi? Aslında şiddet geçmişten gelen ve bizim çocukluk çağlarımıza dayanan öğrenilen bir davranıştır. Çocukluk çağlarımızda bulunduğumuz ortamdaki anne baba tavrı fazlaca kıymetli. Anne baba nasıl olursa çocuk bu davranışları öğrenir. Bir çocuğa sevgi yerine şiddet göstermek ona verilebilecek en büyük cezadır aslında. Erkek çocuklarımızı tamam oğlum aferin oğlum diye büyüten bir toplumda onlara gösterilen şiddeti de bir noktada normalleştiriyoruz aslında. Kız ya da erkek çocuklarının içinde fark yaratmamalıyız. Şiddete normalleşemez, ruhsal danışman olarak okul da çalışırken bilhassa üzerinde durduğumuz en kıymetli nokta akran zorbalığı oluyor. Akran zorbalığı da bir tıp şiddet aslında. Çocuklara şiddetin olumsuzluğunu, sevginin katacağı hoşlukları anlatmalıyız. Bayana şiddet günümüzde inanılmaz artmakta ve bayanlarımız el bebek gül bebek büyütülen bayanlarımız, bir erkek kendini denetim edemeyen yaşlarda ailede ne yaşarlarsa nasıl kişilikler oturursa biçimde büyürler. Bir çocuğun büyüdüğü konut fazlaca değerlidir, oyun terapisi eğitimi sırasında bir hocam çocuk da sorun yok temel sorun ailededir demişti ve ben bunu bu biçimde değil lakin faal meslek hayatımda epey net anladım. Unutmayın çocuklar hepimizin bayan ya da erkek fark etmez, kıymetli olan onlara ne verdiğimiz ve nasıl verdiğimiz. tekrarki yazımıza kadar kendinize âlâ bakınJ
Okumaya devam et...
Okumaya devam et...