Oyun terapisi düzgün vakit geçirme yeri değildir.
Seans odası sevinç ve haz hislerinin uçuştuğu bir alan değildir.
Negatif hislerin açığa çıkmadığı bir ortamda, sevincin denetimi ele geçirdiği ve kendisinin kaybolacağına dair tasa duyup çocuğu daima harekete sürüklediği durumlar ortaya çıkabilir.
Oyun terapisi çocuğa kederini, korkusunu, öfkesini bastırmak zorunda kalmadığı, hislerine temas edebildiği ve hislerini dönüştürebildiği bir alan sunar.
Oyun terapisi çocuğunuzu sihirli değnekle birden değiştirecek bir yer değildir.
Her oyun terapisinin gayesi ve maksatlara ulaşması müddeti farklıdır.
Oyun terapisinin ne kadar süreceği müracaat niçini, ruhsal durumu, terapistiyle kurduğu ilgi, görüşme sıklığı, seanslara nizamlı iştirakin sağlanması ve ebeveynin işbirliği üzere etkenlere bakılırsa değişiklik gösterir.
Ancak başarılı bir oyun terapisi birden fazla vakit uzun süren, ebeveyn ve çocuk için sabır gerektiren bir sureci barındırır.
Oyun terapisi, terapistin ablalık/abilik yaptığı bir yer değildir.
Ebeveynlerden “Biz de sizin üzere genç birini istiyorduk. Artık siz ona ablalık/abilik yaparsınız.” kelamlarını sıkça duymaktayız. halbukiki oyun terapisti, çocuğa abilik/ablalık, bakıcılık hizmeti vermez. Çocuğu olduğu üzere kabul eder, ona iç dünyasını keşfetmesinde ve yaşadığı zorlukları, çatışmaları oyunla tabir edebilmesinde kolaylaştırıcı ve destekleyici kişi olur.
Oyun terapisi terapistin ebeveynlere muhbirlik yaptığı bir yer değildir.
kimi vakit ebeveynler çocuklarının kendileriyle bir şey paylaşmadığından şikayet ederler: “Kızımın/oğlumun sevgilisi var mıymış?” “Babasının konutunda neler oluyormuş, size anlatıyor mu?”
kimi vakit de bir yabancıya (terapiste) kendilerinin nasıl anlatıldığını merak ederler. Oyun terapisti, anne ve babayla yaptığı görüşmelerde bu sorulara karşılık vermekten çok ebeveynleri bu sorunun altında yatan hisleri ve işleyişi birlikte düşünmeye davet eder.
Oyun terapisi bir oyun kulübü değildir.
Oyun terapisinde oyunun emeli çocuğu eğlendirmek değildir. Seans odasında animatörler değil, oyunun lisanını okumayı bilen ve çocuğun iç dünyasını merak eden bir uzman vardır. Ve oyun kulüplerindeki üzere anne-babaların çocuklarını bırakıp aşikâr bir saatte aldıkları yer değildir. Çocuk seans odasındayken, anne ve babanın dışarıda kalmayı tolere edebilmesi ve bekleme odasında 45-50 dk boyunca beklemesi değerlidir.
Evdeki oyundan farkı nedir?
Oyun terapisti çocuğun kurduğu oyundan yola çıkarak çocuğun iç dünyasını anlayabilir. Çocuğun gündelik hayatında karşılaştığı kuvvetlikler, çatışmalar oyun terapisi seanslarında ortaya çıkar.
Terapist, çocuğun; aile ilgileri, arkadaş alakaları, kardeş bağlantıları üzere biroldukça mevzuda bilgiye ulaşabilir. Çocuğun ortasında bulunduğu his durumunu gözlemleyebilir.
Oyun terapisi’nin biroldukca sistem vardır. Terapist, çocuk için uygun olan sistemi seçerek bir daha oyun ortasında çocuğun yaşadığı meşakkatleri, kuvvetlikleri, çatışmaları çözümlenmesine yardımcı olur.
ötürüsıyla meskende oynanan oyundan epeyce farklıdır.
Oyun terapi odasındaki oyuncakların meskendeki oyuncaklardan farkı nedir?
Oyun terapi odası terapötik emelle özel olarak düzenlenmiştir.
Oyun terapisi odasındaki oyuncaklar çocukların günlük hayattaki yaşantılarını aktarabilecekleri, çocukların iç dünyalarını dışa vurmaya yardımcı olacak özel olarak seçilmiş oyuncaklardan oluşmaktadır.
Okumaya devam et...
Seans odası sevinç ve haz hislerinin uçuştuğu bir alan değildir.
Negatif hislerin açığa çıkmadığı bir ortamda, sevincin denetimi ele geçirdiği ve kendisinin kaybolacağına dair tasa duyup çocuğu daima harekete sürüklediği durumlar ortaya çıkabilir.
Oyun terapisi çocuğa kederini, korkusunu, öfkesini bastırmak zorunda kalmadığı, hislerine temas edebildiği ve hislerini dönüştürebildiği bir alan sunar.
Oyun terapisi çocuğunuzu sihirli değnekle birden değiştirecek bir yer değildir.
Her oyun terapisinin gayesi ve maksatlara ulaşması müddeti farklıdır.
Oyun terapisinin ne kadar süreceği müracaat niçini, ruhsal durumu, terapistiyle kurduğu ilgi, görüşme sıklığı, seanslara nizamlı iştirakin sağlanması ve ebeveynin işbirliği üzere etkenlere bakılırsa değişiklik gösterir.
Ancak başarılı bir oyun terapisi birden fazla vakit uzun süren, ebeveyn ve çocuk için sabır gerektiren bir sureci barındırır.
Oyun terapisi, terapistin ablalık/abilik yaptığı bir yer değildir.
Ebeveynlerden “Biz de sizin üzere genç birini istiyorduk. Artık siz ona ablalık/abilik yaparsınız.” kelamlarını sıkça duymaktayız. halbukiki oyun terapisti, çocuğa abilik/ablalık, bakıcılık hizmeti vermez. Çocuğu olduğu üzere kabul eder, ona iç dünyasını keşfetmesinde ve yaşadığı zorlukları, çatışmaları oyunla tabir edebilmesinde kolaylaştırıcı ve destekleyici kişi olur.
Oyun terapisi terapistin ebeveynlere muhbirlik yaptığı bir yer değildir.
kimi vakit ebeveynler çocuklarının kendileriyle bir şey paylaşmadığından şikayet ederler: “Kızımın/oğlumun sevgilisi var mıymış?” “Babasının konutunda neler oluyormuş, size anlatıyor mu?”
kimi vakit de bir yabancıya (terapiste) kendilerinin nasıl anlatıldığını merak ederler. Oyun terapisti, anne ve babayla yaptığı görüşmelerde bu sorulara karşılık vermekten çok ebeveynleri bu sorunun altında yatan hisleri ve işleyişi birlikte düşünmeye davet eder.
Oyun terapisi bir oyun kulübü değildir.
Oyun terapisinde oyunun emeli çocuğu eğlendirmek değildir. Seans odasında animatörler değil, oyunun lisanını okumayı bilen ve çocuğun iç dünyasını merak eden bir uzman vardır. Ve oyun kulüplerindeki üzere anne-babaların çocuklarını bırakıp aşikâr bir saatte aldıkları yer değildir. Çocuk seans odasındayken, anne ve babanın dışarıda kalmayı tolere edebilmesi ve bekleme odasında 45-50 dk boyunca beklemesi değerlidir.
Evdeki oyundan farkı nedir?
Oyun terapisti çocuğun kurduğu oyundan yola çıkarak çocuğun iç dünyasını anlayabilir. Çocuğun gündelik hayatında karşılaştığı kuvvetlikler, çatışmalar oyun terapisi seanslarında ortaya çıkar.
Terapist, çocuğun; aile ilgileri, arkadaş alakaları, kardeş bağlantıları üzere biroldukça mevzuda bilgiye ulaşabilir. Çocuğun ortasında bulunduğu his durumunu gözlemleyebilir.
Oyun terapisi’nin biroldukca sistem vardır. Terapist, çocuk için uygun olan sistemi seçerek bir daha oyun ortasında çocuğun yaşadığı meşakkatleri, kuvvetlikleri, çatışmaları çözümlenmesine yardımcı olur.
ötürüsıyla meskende oynanan oyundan epeyce farklıdır.
Oyun terapi odasındaki oyuncakların meskendeki oyuncaklardan farkı nedir?
Oyun terapi odası terapötik emelle özel olarak düzenlenmiştir.
Oyun terapisi odasındaki oyuncaklar çocukların günlük hayattaki yaşantılarını aktarabilecekleri, çocukların iç dünyalarını dışa vurmaya yardımcı olacak özel olarak seçilmiş oyuncaklardan oluşmaktadır.
Okumaya devam et...