Çocuklar, gün ortasında biroldukça duyguyu bir arada yaşar. Bir anda epey memnunken istemedikleri bir şeyle karşılaştıklarında sonlanıp size uyumsuz davranmaya başlayabilirler.
Bu uyumsuz davranışlar; çocukluk devri için olağan reaksiyonlardır. Anne-baba tarafınca yönetilebilir süreçlerdir.
Biroldukca anne baba; çocuklarının bu tip davranışlarında zorlandıklarını ve nasıl davranmaları gerektiğini bilemediklerini söz etmektedirler.
Bebekler; hoşlanmadıkları durumlarda ağlayarak teki gösterir.
2-3 yaş çocukları bağırarak, ağlayarak yahut vurarak reaksiyon verir. Bu yaşlar; bireyselleşmenin birinci başladığı inatlaşmaların ağır olduğu devirlerdir. İstediği bir şey karşısında “hayır” yanıtıyla karşılaşan çocuğunuz öfkelenebilir. Elindeki bir oyuncağı size fırlatabilir.
Bu durumda yapmanız gereken şey; ona kızmak yerine ona anlayışlı davranmaktır.
Zira bu yaş çocuğu; dürtüsel bir gelişim devrinde olduğundan siz ona niye olmaması gerektiğini tatlı sözler kullanarak anlatsanız bile (ki ne demek istediğinizi anlar) kendi üzerinde bir denetim geliştirecek gelişim düzebir daha çabucak hemen sahip değildir.
Aslında sizle inatlaşmıyordur, 2 yaş gelişim devrinin bir müddetcini yaşıyordur.
Çocuklar; sözünüzü dinlemek için kendi üstündeki denetimini 3,5- 4 yaş civarında geliştirebilirler. Yani disiplin eğitimi sürecine bu yaşlarda başlamalısınız.
2 yaş civarındaki öfke nöbetlerinde yapmanız gereken; sizden ne istediğini anlamaya çalışmak ve mümkün olduğunca ona uyumlu olmaktır. Şayet yapmasını istemediğiniz (veya tehlikeli bir şey için) ısrar ediyorsa bir daha kızmayın ve oyunla dikkatini öteki bir tarafa çekin.
Bu yaş periyodunun dikkati kısa periyodik olduğu için, bunu bu yaş için başarmanız çok kolay. bu biçimde anlarda çabucak en sevdiği şeyleri kullanın ve o ağlamaya devam ederken (sürekli hayır demek yerine) “Aaaaa, bak burada en sevdiğin şey var. (her neyse çabucak onu gösterin)” diyin yahut sevdiği bir şarkıyı açıp dikkatini dağıtın (yani; ilgisini inatlaştığı hadiseden uzaklaştırın.)
Bu yaş devrinin gün ortasında bitmeyen bir gücü vardır. Bu gücünü oynayarak, koşarak kâfi seviyede atabilen çocuklar gün ortasında daha sakin ve uyumludur.
“Hayır” larınızla onu engellememeye itina gösterin, ona inançlı hareket edebileceği alanlar açın.
3,5- 4 yaş civarında ise yaklaşımlarınızı değiştirme vakti gelmiştir.
bu vakitte çocuğunuza öğretmeniz gereken şey; disiplin eğitimidir.
Bu eğitime geç kalmanız halinde; problemler vakit içinde giderek fazlalaşacak, sizi ve çocuğunuzu daha fazla yoracak, ileriki yaşlarında olumsuz bir kişilik yapısı oluşturmasına şimdiden yer hazırlayacaktır.
Bu çocukların omurlarındaki kuralları net bir biçimde, anne baba birlikte koymalıdır.
Yapabileceği davranışları destekleyerek onun bir birey olarak kendini ortaya koymasına müsaade verin. Yapmaması gereken davranışlar olduğunda yaşadığı duyguyu anladığınızı söz edip hudutlarının neler olduğunu (yani; niye bu davranışa müsaade vermediğinizi) ona sakince açıklayın. Ona bu bahiste güvendiğinizi söyleyin.
Kısa, net konuşun ve bu hususta kararlı olduğunuzu ona (mimiklerinizle, ses tonunuzla, kızmadan) hissettirin.
Bu süreçte en kıymetli şey; kararlı olduğunuzu ona hissettirmektir.
Bir biçimde (daha fazla ağlayarak, kendini yere atarak, size vurmaya çalışarak) sizin sonucunızı değiştirip istediğine ulaşmaya çalışacaktır.
Bu basamakta sakin, kararlı davranmaya devam edin ve bu davranışlarını görmezden gelin. Biraz uzaklaşıp öbür şeylerle ilgilenirseniz birkaç dakika daha sonra ağlamalarının durduğunu, biraz sakinleştiğini, hatta yanınıza gelip yanlışını fark ettiğini dediğine şahit olabilirsiniz. Yanınıza geldiğinde mevzuyu daha fazla uzatmayın ve (bir daha istediğini yapmadan) olumlu ilginize devam edin.
Bu değişim süreci; her çocukta farklıdır. Kimi çocuklarda değişim daha süratli olurken birtakım çocuklar karakter yapısı yahut geçmişte yanlış tahsil süreçleri niçiniyle değişim daha yavaş olabilir. Yapmanız gereken onunla çatışmadan kurallar çerçevesinde kararlılığınızı müdafaanız ve eşinizle bir arada dengeli biçimde davranmaya devam etmeniz.
Bilhassa yemek yeme, uyku tertibi oluşturma, yaşına uygun sorumluluklarını sürdürme, etrafıyla nasıl bir irtibat kurması gerektiği hususlarında oluşturduğunuz disiplin çocuğun sağlıklı gelişimi için kıymetli.
Okul öncesi devirde bu davranış alışkanlıkları kazanılmış olmalıdır ki, çocuğunuz okula başladığında (sizden birinci büyük uzaklaşmasında) hayatını kendi kendine başarılı biçimde yönetebilsin. Yani kendi kendine yetebilsin. Gününü, muhtaçlıklarını organize edebilsin.
Öfkeli çocuğunuza; hissini anladığınızı göstermek için sizin de öfkelendiğiniz birkaç anınızı anlatmak işe yarayacaktır.
Öfke idaresi konusunda ona model olmayı başarmalısınız. Unutmayın; çocuklar taklit ederek öğrenir ve gözleri daima sizin üzerinizdedir.
Sizin dayanağınız ve hakikat yönlendirmenizle başardığı her davranışı için onu takdir etmeyi unutmayın.
Az çatışmalı günler diliyorum J
Okumaya devam et...
Bu uyumsuz davranışlar; çocukluk devri için olağan reaksiyonlardır. Anne-baba tarafınca yönetilebilir süreçlerdir.
Biroldukca anne baba; çocuklarının bu tip davranışlarında zorlandıklarını ve nasıl davranmaları gerektiğini bilemediklerini söz etmektedirler.
Bebekler; hoşlanmadıkları durumlarda ağlayarak teki gösterir.
2-3 yaş çocukları bağırarak, ağlayarak yahut vurarak reaksiyon verir. Bu yaşlar; bireyselleşmenin birinci başladığı inatlaşmaların ağır olduğu devirlerdir. İstediği bir şey karşısında “hayır” yanıtıyla karşılaşan çocuğunuz öfkelenebilir. Elindeki bir oyuncağı size fırlatabilir.
Bu durumda yapmanız gereken şey; ona kızmak yerine ona anlayışlı davranmaktır.
Zira bu yaş çocuğu; dürtüsel bir gelişim devrinde olduğundan siz ona niye olmaması gerektiğini tatlı sözler kullanarak anlatsanız bile (ki ne demek istediğinizi anlar) kendi üzerinde bir denetim geliştirecek gelişim düzebir daha çabucak hemen sahip değildir.
Aslında sizle inatlaşmıyordur, 2 yaş gelişim devrinin bir müddetcini yaşıyordur.
Çocuklar; sözünüzü dinlemek için kendi üstündeki denetimini 3,5- 4 yaş civarında geliştirebilirler. Yani disiplin eğitimi sürecine bu yaşlarda başlamalısınız.
2 yaş civarındaki öfke nöbetlerinde yapmanız gereken; sizden ne istediğini anlamaya çalışmak ve mümkün olduğunca ona uyumlu olmaktır. Şayet yapmasını istemediğiniz (veya tehlikeli bir şey için) ısrar ediyorsa bir daha kızmayın ve oyunla dikkatini öteki bir tarafa çekin.
Bu yaş periyodunun dikkati kısa periyodik olduğu için, bunu bu yaş için başarmanız çok kolay. bu biçimde anlarda çabucak en sevdiği şeyleri kullanın ve o ağlamaya devam ederken (sürekli hayır demek yerine) “Aaaaa, bak burada en sevdiğin şey var. (her neyse çabucak onu gösterin)” diyin yahut sevdiği bir şarkıyı açıp dikkatini dağıtın (yani; ilgisini inatlaştığı hadiseden uzaklaştırın.)
Bu yaş devrinin gün ortasında bitmeyen bir gücü vardır. Bu gücünü oynayarak, koşarak kâfi seviyede atabilen çocuklar gün ortasında daha sakin ve uyumludur.
“Hayır” larınızla onu engellememeye itina gösterin, ona inançlı hareket edebileceği alanlar açın.
3,5- 4 yaş civarında ise yaklaşımlarınızı değiştirme vakti gelmiştir.
bu vakitte çocuğunuza öğretmeniz gereken şey; disiplin eğitimidir.
Bu eğitime geç kalmanız halinde; problemler vakit içinde giderek fazlalaşacak, sizi ve çocuğunuzu daha fazla yoracak, ileriki yaşlarında olumsuz bir kişilik yapısı oluşturmasına şimdiden yer hazırlayacaktır.
Bu çocukların omurlarındaki kuralları net bir biçimde, anne baba birlikte koymalıdır.
Yapabileceği davranışları destekleyerek onun bir birey olarak kendini ortaya koymasına müsaade verin. Yapmaması gereken davranışlar olduğunda yaşadığı duyguyu anladığınızı söz edip hudutlarının neler olduğunu (yani; niye bu davranışa müsaade vermediğinizi) ona sakince açıklayın. Ona bu bahiste güvendiğinizi söyleyin.
Kısa, net konuşun ve bu hususta kararlı olduğunuzu ona (mimiklerinizle, ses tonunuzla, kızmadan) hissettirin.
Bu süreçte en kıymetli şey; kararlı olduğunuzu ona hissettirmektir.
Bir biçimde (daha fazla ağlayarak, kendini yere atarak, size vurmaya çalışarak) sizin sonucunızı değiştirip istediğine ulaşmaya çalışacaktır.
Bu basamakta sakin, kararlı davranmaya devam edin ve bu davranışlarını görmezden gelin. Biraz uzaklaşıp öbür şeylerle ilgilenirseniz birkaç dakika daha sonra ağlamalarının durduğunu, biraz sakinleştiğini, hatta yanınıza gelip yanlışını fark ettiğini dediğine şahit olabilirsiniz. Yanınıza geldiğinde mevzuyu daha fazla uzatmayın ve (bir daha istediğini yapmadan) olumlu ilginize devam edin.
Bu değişim süreci; her çocukta farklıdır. Kimi çocuklarda değişim daha süratli olurken birtakım çocuklar karakter yapısı yahut geçmişte yanlış tahsil süreçleri niçiniyle değişim daha yavaş olabilir. Yapmanız gereken onunla çatışmadan kurallar çerçevesinde kararlılığınızı müdafaanız ve eşinizle bir arada dengeli biçimde davranmaya devam etmeniz.
Bilhassa yemek yeme, uyku tertibi oluşturma, yaşına uygun sorumluluklarını sürdürme, etrafıyla nasıl bir irtibat kurması gerektiği hususlarında oluşturduğunuz disiplin çocuğun sağlıklı gelişimi için kıymetli.
Okul öncesi devirde bu davranış alışkanlıkları kazanılmış olmalıdır ki, çocuğunuz okula başladığında (sizden birinci büyük uzaklaşmasında) hayatını kendi kendine başarılı biçimde yönetebilsin. Yani kendi kendine yetebilsin. Gününü, muhtaçlıklarını organize edebilsin.
Öfkeli çocuğunuza; hissini anladığınızı göstermek için sizin de öfkelendiğiniz birkaç anınızı anlatmak işe yarayacaktır.
Öfke idaresi konusunda ona model olmayı başarmalısınız. Unutmayın; çocuklar taklit ederek öğrenir ve gözleri daima sizin üzerinizdedir.
Sizin dayanağınız ve hakikat yönlendirmenizle başardığı her davranışı için onu takdir etmeyi unutmayın.
Az çatışmalı günler diliyorum J
Okumaya devam et...