Gün ortasında hepimiz biroldukça işle uğraşıyoruz yahut uyarana maruz kalıyoruz. Yapmış olduğumuz işler gün sonunda bizi fizikî, zihinsel yahut ruhsal olarak yorabiliyor. Lakin her insanın deneyimlediği, pek yaygın bir his bulunmasına karşın yorgunluğun çabucak hemen net bir tarifi mevcut değildir. Ölçme kıymetlendirme halleriyle ilgili de çabucak hemen bir görüş birliği yoktur. Herkes yorulur ancak yorgunluk kalıplara sığmayan bir histir. Kalıplara sığmayan özgür ruhlu yorgunluk hissini biraz daha yakından tanıyalım isterim.
İçinde bulunduğumuz duruma nazaran fizikî, zihinsel, olgusal, ruhsal yorgunluk yaşayabiliriz. Bunlar genellenebilir ve kolay tanımlanabilir yorgunluklardır. Bunları akut yorgunluk başlığında tanımlayabiliriz. Genelde bir ay ya da daha kısa vadeli olurlar. Kişinin tanımladığı dinlenme tecrübesine bakılırsa son bulur, rahatlama ve azalma görülür. Çoklukla sağlıklı bireylerde görülür. Özelliklerinden anlaşılacağı üzere akut yorgunluğun daha fazla gerilim faktöründen gözetici fonksiyonu yardımıyla toparlanmamızı sağlar. Neredeyse her insanın deneyimlediği ve zararsız bir durumdur. Fakat dikkat etmemiz gereken öteki bir konu vardır ki bu da “Kronik Yorgunluk Sendromu” dur. Akut yorgunluk kronik yorgunluğa dönüşebilir. Akut yorgunluk ve kronik yorgunluk ortası geçişi sağlayan bir basamak vardır. Bu basamağın ismi “Subakut yorgunluk”tur. Uzamış yorgunluk olarak da tanımlanır. Günlük ömrün bizi yoran bilgileriyla kendimize göre algıladığımız dinlenme stratejilerine karşın uzayan yorgunluk hissimizdir. Subakut yorgunluk da bitmez ve devam ederse kronik yorgunluğa hakikat rahatsızlık verici bir yol almış oluruz. Kronik yorgunluk sendromu, kişinin günlük ömür aktivitelerini yerine getirmede besbelli azalmalar yaşatır. 6 aydan uzun süren yorgunluk olarak tanımlanır. Kişinin günlük işlevlerinde önemli bozulmalara yol açar. Daima ve açıklanamayan bir yorgunluk hissiyle karakterizedir. Kronik yorgunluk bitkinlik hissiyle bir arada bizi hasta edebilecek daima ve ağır bir gerilimin kararı oluşur. beraberinde genel olarak hastalık ve tedavi süreciyle uğraş etmek üzere ağır gerilim faktörlerinin varlığında hayatını sürdürmeye çalışan bireylerde görülür. Fizikî ve zihinsel olarak ağır aktivite gösterdiğimiz yorgunluk durumundan bu noktada farklılaşır. Yani sağlıklı bireylerden epeyce rastgele bir hastalığa sahip bireylerde rastlanır. Sinsi başlangıçlı olur. Birikimlidir ve vakit içinde devam eder. Bedenin genelinde hissedilir. Kişinin tanımladığı dinlenme stratejileriyle süreksiz bir dinlenme sağlanabilir. Lakin bir süre daha sonra yorgunluk hissi birebir şiddetiyle geri gelir. Ömür kalitesi üstünde pek negatif tesirleri vardır. MS, Parkinson hastalığı, kanser üzere hastalıklarda görülebilir. Bunların yanı sıra kullanılan ilaçların yan tesiri olarak ya da depresyon, gerilim üzere ruhsal bozukluklarda da görülebilir. bununla birlikte altta belirtilen niçinler de kronik yorgunluk sendromuna yol açabilir.
– Viral enfeksiyonlar
– Gerilim
– Denetim kaybı
– Nevrotik anksiyete
– Azalmış özsaygı
– İş omurundaki zorluklar
– Çiftler içinde yaşanan problemler
– Toplumsal dayanak kaynaklarından uzakta yaşamak
– Duygusal açıdan sıkıntılar yaşamak
– ATP seviyesinin düşük olması
– Adrenalin salgılayan bezlerin sistemsiz çalışması
Ve gibisi biroldukça niye sayılabilir. Rastgele bir niye olmaksızın da ortaya çıkabilir. niye olmadan ortaya çıkan kronik yorgunluk geri dönüşsüzdür. Akut yorgunluğu azaltmada tesiri görülen baş etme stratejileri de tesirli olmaz. Bu sendrom bizi kendisinin getirdiği sıkıntı ömür koşullarının yanında tedavi kademesinde da belirli zorluklarla karşılaştırır. Kronik yorgunluk sendromunun açıklanamayan semptomları yüzünden bu durumdan muzdarip olan şahıslar psikiyatrik teşhis alırlar. Lakin birden fazla kişinin psikiyatrik teşhis alması için bir öyküsü yoktur. Bu muhtemel durumla karşılaşmamak için tabibin yahut psikoloğun kişinin kıssasını yanlışsız ve ayrıntılı alması gerekir. Kişinin muzdarip olduğu durumu yanlışsız değerlendirdikten daha sonra tedavi sebebe yönelik olmayacaktır. Zira kronik yorgunluk sendromunun patofizyolojisi tam olarak bilinmemektedir. Bu sebeple tedavi semptomlara yönelik olacaktır. Örneğin, danışmanlık sürecine gelen bireyle bir arada kendisine mahsus fizikî ve toplumsal tedavi planı düzenlemek tesirli olur. Uzman ve danışan ulaşılabilecek ve gerçekçi amaçlar belirler. Belirlenen maksatlar doğrultusunda iş birliği ortasında ilerlendiğinde semptomlarda azalma görülebilir. Bu da hayat kalitesini artırmaya yönelik bir içerik oluşturur. Yorgunluk vakit içinde azalabilir, rastgele bir makus durum ya da berbatlaşan işlevlere karşı farkındalık kazanılır ve kıymetlendirilebilir. Altta yatan bir hastalık mevcutsa bu hastalığa karşın günlük aktiviteleri sürdürmek ve olabildiğince hayat kalitesini artırmak hedeflenir. özetlemek gerekirsesı gereğince zorlayıcı bir durum bulunmasına karşın kronik yorgunluk sendromu kestirim ettiğimiz kadar korkutucu değildir. Gerçekçi bir teşhis ve tesirli bir tedavi planıyla üstesinden gelinebilecek çok olağan bir durumdur.
Psikolog & Aile Danışmanı
Beyzanur Ceyhan
Okumaya devam et...
İçinde bulunduğumuz duruma nazaran fizikî, zihinsel, olgusal, ruhsal yorgunluk yaşayabiliriz. Bunlar genellenebilir ve kolay tanımlanabilir yorgunluklardır. Bunları akut yorgunluk başlığında tanımlayabiliriz. Genelde bir ay ya da daha kısa vadeli olurlar. Kişinin tanımladığı dinlenme tecrübesine bakılırsa son bulur, rahatlama ve azalma görülür. Çoklukla sağlıklı bireylerde görülür. Özelliklerinden anlaşılacağı üzere akut yorgunluğun daha fazla gerilim faktöründen gözetici fonksiyonu yardımıyla toparlanmamızı sağlar. Neredeyse her insanın deneyimlediği ve zararsız bir durumdur. Fakat dikkat etmemiz gereken öteki bir konu vardır ki bu da “Kronik Yorgunluk Sendromu” dur. Akut yorgunluk kronik yorgunluğa dönüşebilir. Akut yorgunluk ve kronik yorgunluk ortası geçişi sağlayan bir basamak vardır. Bu basamağın ismi “Subakut yorgunluk”tur. Uzamış yorgunluk olarak da tanımlanır. Günlük ömrün bizi yoran bilgileriyla kendimize göre algıladığımız dinlenme stratejilerine karşın uzayan yorgunluk hissimizdir. Subakut yorgunluk da bitmez ve devam ederse kronik yorgunluğa hakikat rahatsızlık verici bir yol almış oluruz. Kronik yorgunluk sendromu, kişinin günlük ömür aktivitelerini yerine getirmede besbelli azalmalar yaşatır. 6 aydan uzun süren yorgunluk olarak tanımlanır. Kişinin günlük işlevlerinde önemli bozulmalara yol açar. Daima ve açıklanamayan bir yorgunluk hissiyle karakterizedir. Kronik yorgunluk bitkinlik hissiyle bir arada bizi hasta edebilecek daima ve ağır bir gerilimin kararı oluşur. beraberinde genel olarak hastalık ve tedavi süreciyle uğraş etmek üzere ağır gerilim faktörlerinin varlığında hayatını sürdürmeye çalışan bireylerde görülür. Fizikî ve zihinsel olarak ağır aktivite gösterdiğimiz yorgunluk durumundan bu noktada farklılaşır. Yani sağlıklı bireylerden epeyce rastgele bir hastalığa sahip bireylerde rastlanır. Sinsi başlangıçlı olur. Birikimlidir ve vakit içinde devam eder. Bedenin genelinde hissedilir. Kişinin tanımladığı dinlenme stratejileriyle süreksiz bir dinlenme sağlanabilir. Lakin bir süre daha sonra yorgunluk hissi birebir şiddetiyle geri gelir. Ömür kalitesi üstünde pek negatif tesirleri vardır. MS, Parkinson hastalığı, kanser üzere hastalıklarda görülebilir. Bunların yanı sıra kullanılan ilaçların yan tesiri olarak ya da depresyon, gerilim üzere ruhsal bozukluklarda da görülebilir. bununla birlikte altta belirtilen niçinler de kronik yorgunluk sendromuna yol açabilir.
– Viral enfeksiyonlar
– Gerilim
– Denetim kaybı
– Nevrotik anksiyete
– Azalmış özsaygı
– İş omurundaki zorluklar
– Çiftler içinde yaşanan problemler
– Toplumsal dayanak kaynaklarından uzakta yaşamak
– Duygusal açıdan sıkıntılar yaşamak
– ATP seviyesinin düşük olması
– Adrenalin salgılayan bezlerin sistemsiz çalışması
Ve gibisi biroldukça niye sayılabilir. Rastgele bir niye olmaksızın da ortaya çıkabilir. niye olmadan ortaya çıkan kronik yorgunluk geri dönüşsüzdür. Akut yorgunluğu azaltmada tesiri görülen baş etme stratejileri de tesirli olmaz. Bu sendrom bizi kendisinin getirdiği sıkıntı ömür koşullarının yanında tedavi kademesinde da belirli zorluklarla karşılaştırır. Kronik yorgunluk sendromunun açıklanamayan semptomları yüzünden bu durumdan muzdarip olan şahıslar psikiyatrik teşhis alırlar. Lakin birden fazla kişinin psikiyatrik teşhis alması için bir öyküsü yoktur. Bu muhtemel durumla karşılaşmamak için tabibin yahut psikoloğun kişinin kıssasını yanlışsız ve ayrıntılı alması gerekir. Kişinin muzdarip olduğu durumu yanlışsız değerlendirdikten daha sonra tedavi sebebe yönelik olmayacaktır. Zira kronik yorgunluk sendromunun patofizyolojisi tam olarak bilinmemektedir. Bu sebeple tedavi semptomlara yönelik olacaktır. Örneğin, danışmanlık sürecine gelen bireyle bir arada kendisine mahsus fizikî ve toplumsal tedavi planı düzenlemek tesirli olur. Uzman ve danışan ulaşılabilecek ve gerçekçi amaçlar belirler. Belirlenen maksatlar doğrultusunda iş birliği ortasında ilerlendiğinde semptomlarda azalma görülebilir. Bu da hayat kalitesini artırmaya yönelik bir içerik oluşturur. Yorgunluk vakit içinde azalabilir, rastgele bir makus durum ya da berbatlaşan işlevlere karşı farkındalık kazanılır ve kıymetlendirilebilir. Altta yatan bir hastalık mevcutsa bu hastalığa karşın günlük aktiviteleri sürdürmek ve olabildiğince hayat kalitesini artırmak hedeflenir. özetlemek gerekirsesı gereğince zorlayıcı bir durum bulunmasına karşın kronik yorgunluk sendromu kestirim ettiğimiz kadar korkutucu değildir. Gerçekçi bir teşhis ve tesirli bir tedavi planıyla üstesinden gelinebilecek çok olağan bir durumdur.
Psikolog & Aile Danışmanı
Beyzanur Ceyhan
Okumaya devam et...