İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç bağlantısı kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel emeli canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir husus ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde bununla birlikte bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna göre insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir başka şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve başka türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren belli bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç ilgisi kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel hedefi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir mevzu ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde hem de bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna göre insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren muhakkak bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç bağı kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel maksadı canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir mevzu ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde beraberinde bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna göre insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren belli bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını kestirim etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç bağlantısı kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel hedefi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir bahis ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası irtibat ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, tıpkı biçimde hayvanlar da karşısındaki cinsin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, gorecek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde beraberinde bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir başka şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren muhakkak bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını iddia etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç alakası kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel hedefi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir husus ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki cinsin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde hem de bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir başka şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öbür türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren makul bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç alakası kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel maksadı canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir husus ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki tıbbın aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, bakılırsacek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde hem de bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna nazaran insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren belli bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını iddia etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç bağı kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel hedefi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir husus ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası irtibat ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, gorecek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde beraberinde bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve başka türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren makul bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç ilgisi kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel emeli canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir mevzu ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, gorecek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde bununla birlikte bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve başka türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren muhakkak bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç ilgisi kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel gayesi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir bahis ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, tıpkı biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde bununla birlikte bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna nazaran insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren muhakkak bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını iddia etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç münasebeti kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel emeli canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir bahis ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası irtibat ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, tıpkı biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde hem de bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öteki şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öbür türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren makul bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını kestirim etmeye çalışmıştır.
Biyolojik Kuram’da; bireyin doğduğu andan öldüğü güne kadar geçirdiği değişimler açıklanmaktadır. Bir insanın temeli sayılan zigot, mitoz ve mayoz bölünmelerle gelişip, büyümektedir. Hem anne birebir vakitte baba XX-XY beraberliğinden doğan bu zigot cetlerinin uzunluk, saç, kilo üzere özelliklerini taşırken beraberinde atalarından gelen göç, fobi, travmalar üzere bir birey olduğunda ömrünü değiştirecek kalıtsal yapı içerisinde büyümektedir. Anne karnında geçirdiği bu süreç aslında hayatının gidişatına büyük bir taraf verecektir bu da kişilikte biyolojik faktörlerin değerine işaret etmektedir.
Örneğin, planlı hamilelik başlangıcında anne adaylarına tabipler anne adaylarının bedeninde bulunan Folik Asit ölçüsüne bakıp, tavsiyelerde bulunmaktadır. Bebeğin beyin, omurilik gelişmeninde kıymetli olan bu husus yoksunluğunda; anne karnındaki bireyde hudut tüp bozukluğu (nöral tüp defekti) hastalığı olan spina bifida görülme mümkünlüğü devasa yüksekliktetir bundan hareketle bireyin zihinsel kapasitesi, bilişsel marifeti düşecektir. Gebelikte alkol kullanması düşünüldüğünde ise birey daha dünyaya gelmeden bağımlılık yaratıcı bir unsur ile tanışmış olacaktır. Bununla da kalmayıp Fetal Alkol Sendromu görülen bu bireyde; hipotansiyon, hiperaktivite ve tüm bunlarla bir arada gelişimsel gerilikler görülecektir. Annenin yakalanacağı ağır bir hastalık bireyin gelişmenini etkileyecektir. Denetimsiz ilaç kullanması, bilgisizlik hayatta kendi kararlarını almaya bile başlayamamış bu bireyin pasif durumdayken karşılaşabileceği zorluklardan birkaç adedidir. Anne karnında yakalanan travmalar ise bireyin kişiliği etkileyen dönüm noktalarından biridir. Dünyaya gelen birey doğum üzere kuvvetli bir sureci atlatır doğum sırasında gerçekleşebilecek komplikasyonlar bireyin geleceğine tesir edecektir.
Artık meskeninde bulunan birey yeni bir sıkıntıyla yüzleşir: Uykusuzluk. Gerilimli bir gebelik süreci geçiren annelerin çocuklarında; uyku müddetinde azlık, çok derecede susturulamayan ağlama ( Infantil Kolik) çoğunlukla görülmektedir. Uyku mühletince dopamin, serotononin üzere hormonların salınımı bedene yapılmaktadır. Derin rem uykusuna dalamayan bu bebeklerde gereğince hormon emilimi gerçekleşmez. Bu uyku döngüsüne alışan birey tahminen de ömrü boyunca gerçek uyku nizamını oturtamayacaktır. Memnunluk ile direkt alakalı olan serotonin hormonu yoksunluğu niçiniyle depresif bir kişilik olabilir. Etraftan gereğince uyarana maruz kalmayan bir çocuk: göz teması kurmada, irtibat kurma ve bu irtibatı sürdürmede, toplumsal ahenkte zorluk yaşayacaktır. Bu uyaran eksikliği fark edilip telafi edilmezse bireylerde ahenk ve davranış bozukluklarını yol açabilir. Bu bozukluklar kararında etrafı ile tam bir ahenge kavuşamayan bireyde duygusal zeka ve toplumsal zeka gelişmez. Kişilik örüntüsünde bozukluklar ortaya çıkar.
İster anne karnında ister doğumdan daha sonra beslenme kişilik gelişmeninde değerli olan kavramlardan biridir. İstikrarlı ve nizamlı beslenme bireylerin sağlıklı bir kişilik geliştirmelerinde değerlidir. Yiyeceklerden aldığımız güç ölçüsü yani kalori her yaş kümesine nazaran hesaplanmıştır. Bireylerin günlük alması gereken minimum kalori ölçüleri bireyden bireye ufak değişiklikler göstermekle birlikte (metabolizma suratı, hastalıklar vs.. ile değişkenlik göstermektedir.) ortalama olarak makuldür. Yaş kümesine bakılırsa kâfi ölçüde yiyeceğe erişimi olmayan birey gerekli kaloriyi elde edemeyecektir. Bunun kararında bireyde; açlık kararı beynin yakıtı olan glikoz depolarının boşalması, açlık krizleri, gelişim bozuklukları, duygudurum bozuklukları görülmektedir. Yakıtsız kalan muhakeme yeteneğinden yoksunlaşmaya başlar. Kişiliğin tarifinde belirtilen aldığı kararlar ve idrakı düşer. Hiç kuşkusuz, pak su kaynağına ve yiyeceğe ulaşamayan bir birey Maslow’un Hiyerarşisinde en alt basamakta demektir. Beslenme ihtiyacını karşılamadan kendini gerçekleştirmesi mümkün değildir zira burada öncelik hayatta kalmaktır.
Önceki paragraflarda bahsedilen hususlar Gelişimsel Psikopatoloji’de kendini göstermektedir. Çocukluktan yetişkinliğe geçildiğinde ise patoloji tanımlamaları ortaya çıkmaktadır. Gelişimsel Psikopatoloji paralelinde bahsedililk evvelki paragraflarda kişilik gelişimi,gen etraf etkileşimi ele alınmıştır. Biyoloji patolojik rahatsızlıklarda da kendini göstermektedir. Şizofreni hastalığının sebebi çeşitli teorilerle açıklanmıştır. Bu teroilerde beyindeki bir bozukluktan mı bu hastalığın meydana geldiği yoksa bu rahatsızlık kararında mı beyinde lezyon olduğu bilinmemektedir. PET, FMRI üzere görüntüleme sistemlerinde gözüken beyindeki olağan dışı aktiviteler insanın biyolojisinden ayrılamayacağını gözler önüne sermektedir. Hiperaktivite de Dikkat Bozukluğu’na sahip bireylerde beynin Prefrontal Korteksinde tesiri görülmektedir. Dürtü denetimi, muhakeme yeteneği, dikkat, algı üzere bireyin hayatına tesir eden bu bozukluk kalıtsal bir hastalıktır ve bu da kişilik gelişmeninde biyolojinin değerini göstermektedir. OKB,Bipolar,Depresyon üzere kalıtsal rahatsızlıklara bakıldığında da hormon anormalileri,beyinde gözlemlenen olağan dışı aktiviteler bunu bir öbür örnektir.
OKB,Bipolar,Depresyon üzere kalıtsal rahatsızlıklar kuşaktan nesile aktarılır. Genetik transfer ile Bipolarlık %80 oranında Majör Depresyon ise %50 dir. Fakat bu transfer her vakit kendini göstermez. Beşerde bu hastalıklardan sorumlu spesifik genler araştırılmaktadır. İnsanın gen haritası ile insanı anlamak ve geliştirmek mümkün olacaktır. Bu gen haritasına genom projesi denmektedir. Bu projede kalıtsal hastalıklardan sorumlu spesifik genlerin bulunması amaçlanmıştır. Örneğin, Çoklu Gen çalışmaları ile S Allele of the 5-HTT olarak isimlendirilen gen depresyon riskini arttırmaktadır. Gerilim de genlerin aktive olmasında katalizör vazifesini üstlenmektedi. Travmalar ve bu travmalarda değerli olan algının yetersiz kaldığı durumlarda bireyin hayatı büsbütün değişir.
Biyoloji, gen ve etraf etkileşiminin kişilik üzerinde tesiri yadsınamaz lakin insanlık gen makinelerinden ibaret değildir. Şahısların kişiliği karmaşık bileşimlerin bir ortaya gelmesi kararında
gerçekleşmektedir. Bu yazıda ele alınan örnekler insan gelişmeninin ne kadar değerli ve boşluğa bırakılmadan sürdürülmesi gerekliliğini gözler önüne serilmek için yazılmıştır
Okumaya devam et...
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde bununla birlikte bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna göre insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir başka şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve başka türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren belli bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç ilgisi kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel hedefi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir mevzu ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde hem de bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna göre insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren muhakkak bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç bağı kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel maksadı canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir mevzu ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde beraberinde bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna göre insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren belli bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını kestirim etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç bağlantısı kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel hedefi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir bahis ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası irtibat ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, tıpkı biçimde hayvanlar da karşısındaki cinsin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, gorecek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde beraberinde bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir başka şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren muhakkak bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını iddia etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç alakası kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel hedefi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir husus ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki cinsin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde hem de bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir başka şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öbür türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren makul bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç alakası kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel maksadı canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir husus ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki tıbbın aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, bakılırsacek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde hem de bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna nazaran insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren belli bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını iddia etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç bağı kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel hedefi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile birlikte yeni bir husus ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası irtibat ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, gorecek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, hayat hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde beraberinde bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve başka türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren makul bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç ilgisi kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel emeli canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir mevzu ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, birebir biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, gorecek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde bununla birlikte bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve başka türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren muhakkak bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını varsayım etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç ilgisi kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel gayesi canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini inanca alan insanlık, toplum,toplu ömür üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir bahis ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası bağlantı ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, tıpkı biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde bununla birlikte bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna nazaran insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öbür şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öteki türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren muhakkak bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını iddia etmeye çalışmıştır.
Kişilik Gelişimi Biyolojik Bakış
İnsanlık Dünya’da kendine yer bulduğu günden itibaren hayatın ve etrafını asla tükenmeyen bir merak duygusu içerisinde araştırmıştır. İnsanlık bu araştırmalar kararında çıkarımlarda bulunmuş, niye sonuç münasebeti kurmuştur. Bu araştırmanın temeli anlamlandırma istediğidir. Dış dünyayı anlamlandırma insanlık için hayatta kalmanın temel taşı olmuştur. Dünya üstündeki her canlının temel emeli canlılığını devam ettirmektir yani hayatta kalmak. Dış ortama karşı kendini itimada alan insanlık, toplum,toplu hayat üzere kavramların kurulması ile bir arada yeni bir bahis ile daha yüzleşmek zorunda kalmıştır; kişilerarası irtibat ve kendini tanımak. Bir insan için karşısındaki insanın niyetini (dost mu düşman mı ? ) okumak hayatta kalmanın anahtarıdır, tıpkı biçimde hayvanlar da karşısındaki çeşidin aksayan, yavaş kalan özelliklerini, kendisine avantaj sağlayacak ipuçlarını, nazarancek biçimde evrimleşmiştir.
Beşerde bu durum daha karmaşıktır. İçsel motivasyonlar, ömür hikayesi, etraf, gen, kültür üzere alt değişkenler bulunmaktadır. İnsanın yaralı tarafı gözle görülememektedir. Bunun haricinde hem de bu dezavantaj ya da avantaj yaratan ipuçları herkesin kendi ortasındadır. Buna bakılırsa insanın hayatta kalması için anlamlandırması gereken bir öteki şey de kendini tanımak. İnsanı, kararlarını,yaşamını yöneten; insanı en yasıtan kavram kişiliktir. Yani hayatta kalmak isteyen insanlık gelişimi boyunca kendini ve öbür türdaşlarını da çözmek zorunda kalmıştır. Bu yazıda kişiliği oluşturan etmenlerden biyoloji üzerinde durulacaktır.
Kişilik özetlemek gerekirse : Bireylerin tutarlılık gösteren makul bir örüntü içerisinde değerlendirilebilen insanların her türlü bilişini, algısını ve etkileşiminin görünüşüdür. Bu tanımlama yardımıyla beşerler; kendilerini ve etraflarında bulunan insanları, Psikanalitik kuram, Gen Etraf Etkileşimi, Psikososyal gelişim kuramı, Bağlanma kuramı… üzere kuramlarla kategorize etmiş ve insan davranışlarını kestirim etmeye çalışmıştır.
Biyolojik Kuram’da; bireyin doğduğu andan öldüğü güne kadar geçirdiği değişimler açıklanmaktadır. Bir insanın temeli sayılan zigot, mitoz ve mayoz bölünmelerle gelişip, büyümektedir. Hem anne birebir vakitte baba XX-XY beraberliğinden doğan bu zigot cetlerinin uzunluk, saç, kilo üzere özelliklerini taşırken beraberinde atalarından gelen göç, fobi, travmalar üzere bir birey olduğunda ömrünü değiştirecek kalıtsal yapı içerisinde büyümektedir. Anne karnında geçirdiği bu süreç aslında hayatının gidişatına büyük bir taraf verecektir bu da kişilikte biyolojik faktörlerin değerine işaret etmektedir.
Örneğin, planlı hamilelik başlangıcında anne adaylarına tabipler anne adaylarının bedeninde bulunan Folik Asit ölçüsüne bakıp, tavsiyelerde bulunmaktadır. Bebeğin beyin, omurilik gelişmeninde kıymetli olan bu husus yoksunluğunda; anne karnındaki bireyde hudut tüp bozukluğu (nöral tüp defekti) hastalığı olan spina bifida görülme mümkünlüğü devasa yüksekliktetir bundan hareketle bireyin zihinsel kapasitesi, bilişsel marifeti düşecektir. Gebelikte alkol kullanması düşünüldüğünde ise birey daha dünyaya gelmeden bağımlılık yaratıcı bir unsur ile tanışmış olacaktır. Bununla da kalmayıp Fetal Alkol Sendromu görülen bu bireyde; hipotansiyon, hiperaktivite ve tüm bunlarla bir arada gelişimsel gerilikler görülecektir. Annenin yakalanacağı ağır bir hastalık bireyin gelişmenini etkileyecektir. Denetimsiz ilaç kullanması, bilgisizlik hayatta kendi kararlarını almaya bile başlayamamış bu bireyin pasif durumdayken karşılaşabileceği zorluklardan birkaç adedidir. Anne karnında yakalanan travmalar ise bireyin kişiliği etkileyen dönüm noktalarından biridir. Dünyaya gelen birey doğum üzere kuvvetli bir sureci atlatır doğum sırasında gerçekleşebilecek komplikasyonlar bireyin geleceğine tesir edecektir.
Artık meskeninde bulunan birey yeni bir sıkıntıyla yüzleşir: Uykusuzluk. Gerilimli bir gebelik süreci geçiren annelerin çocuklarında; uyku müddetinde azlık, çok derecede susturulamayan ağlama ( Infantil Kolik) çoğunlukla görülmektedir. Uyku mühletince dopamin, serotononin üzere hormonların salınımı bedene yapılmaktadır. Derin rem uykusuna dalamayan bu bebeklerde gereğince hormon emilimi gerçekleşmez. Bu uyku döngüsüne alışan birey tahminen de ömrü boyunca gerçek uyku nizamını oturtamayacaktır. Memnunluk ile direkt alakalı olan serotonin hormonu yoksunluğu niçiniyle depresif bir kişilik olabilir. Etraftan gereğince uyarana maruz kalmayan bir çocuk: göz teması kurmada, irtibat kurma ve bu irtibatı sürdürmede, toplumsal ahenkte zorluk yaşayacaktır. Bu uyaran eksikliği fark edilip telafi edilmezse bireylerde ahenk ve davranış bozukluklarını yol açabilir. Bu bozukluklar kararında etrafı ile tam bir ahenge kavuşamayan bireyde duygusal zeka ve toplumsal zeka gelişmez. Kişilik örüntüsünde bozukluklar ortaya çıkar.
İster anne karnında ister doğumdan daha sonra beslenme kişilik gelişmeninde değerli olan kavramlardan biridir. İstikrarlı ve nizamlı beslenme bireylerin sağlıklı bir kişilik geliştirmelerinde değerlidir. Yiyeceklerden aldığımız güç ölçüsü yani kalori her yaş kümesine nazaran hesaplanmıştır. Bireylerin günlük alması gereken minimum kalori ölçüleri bireyden bireye ufak değişiklikler göstermekle birlikte (metabolizma suratı, hastalıklar vs.. ile değişkenlik göstermektedir.) ortalama olarak makuldür. Yaş kümesine bakılırsa kâfi ölçüde yiyeceğe erişimi olmayan birey gerekli kaloriyi elde edemeyecektir. Bunun kararında bireyde; açlık kararı beynin yakıtı olan glikoz depolarının boşalması, açlık krizleri, gelişim bozuklukları, duygudurum bozuklukları görülmektedir. Yakıtsız kalan muhakeme yeteneğinden yoksunlaşmaya başlar. Kişiliğin tarifinde belirtilen aldığı kararlar ve idrakı düşer. Hiç kuşkusuz, pak su kaynağına ve yiyeceğe ulaşamayan bir birey Maslow’un Hiyerarşisinde en alt basamakta demektir. Beslenme ihtiyacını karşılamadan kendini gerçekleştirmesi mümkün değildir zira burada öncelik hayatta kalmaktır.
Önceki paragraflarda bahsedilen hususlar Gelişimsel Psikopatoloji’de kendini göstermektedir. Çocukluktan yetişkinliğe geçildiğinde ise patoloji tanımlamaları ortaya çıkmaktadır. Gelişimsel Psikopatoloji paralelinde bahsedililk evvelki paragraflarda kişilik gelişimi,gen etraf etkileşimi ele alınmıştır. Biyoloji patolojik rahatsızlıklarda da kendini göstermektedir. Şizofreni hastalığının sebebi çeşitli teorilerle açıklanmıştır. Bu teroilerde beyindeki bir bozukluktan mı bu hastalığın meydana geldiği yoksa bu rahatsızlık kararında mı beyinde lezyon olduğu bilinmemektedir. PET, FMRI üzere görüntüleme sistemlerinde gözüken beyindeki olağan dışı aktiviteler insanın biyolojisinden ayrılamayacağını gözler önüne sermektedir. Hiperaktivite de Dikkat Bozukluğu’na sahip bireylerde beynin Prefrontal Korteksinde tesiri görülmektedir. Dürtü denetimi, muhakeme yeteneği, dikkat, algı üzere bireyin hayatına tesir eden bu bozukluk kalıtsal bir hastalıktır ve bu da kişilik gelişmeninde biyolojinin değerini göstermektedir. OKB,Bipolar,Depresyon üzere kalıtsal rahatsızlıklara bakıldığında da hormon anormalileri,beyinde gözlemlenen olağan dışı aktiviteler bunu bir öbür örnektir.
OKB,Bipolar,Depresyon üzere kalıtsal rahatsızlıklar kuşaktan nesile aktarılır. Genetik transfer ile Bipolarlık %80 oranında Majör Depresyon ise %50 dir. Fakat bu transfer her vakit kendini göstermez. Beşerde bu hastalıklardan sorumlu spesifik genler araştırılmaktadır. İnsanın gen haritası ile insanı anlamak ve geliştirmek mümkün olacaktır. Bu gen haritasına genom projesi denmektedir. Bu projede kalıtsal hastalıklardan sorumlu spesifik genlerin bulunması amaçlanmıştır. Örneğin, Çoklu Gen çalışmaları ile S Allele of the 5-HTT olarak isimlendirilen gen depresyon riskini arttırmaktadır. Gerilim de genlerin aktive olmasında katalizör vazifesini üstlenmektedi. Travmalar ve bu travmalarda değerli olan algının yetersiz kaldığı durumlarda bireyin hayatı büsbütün değişir.
Biyoloji, gen ve etraf etkileşiminin kişilik üzerinde tesiri yadsınamaz lakin insanlık gen makinelerinden ibaret değildir. Şahısların kişiliği karmaşık bileşimlerin bir ortaya gelmesi kararında
gerçekleşmektedir. Bu yazıda ele alınan örnekler insan gelişmeninin ne kadar değerli ve boşluğa bırakılmadan sürdürülmesi gerekliliğini gözler önüne serilmek için yazılmıştır
Okumaya devam et...