Volkan bu yapıtında, kendi yaşadığı yas tecrübelerini klinik bilgileriyle birleştirerek yas hakkındaki görüşlerini sunmuş. Yas tutmayı; iç dünyamız ile gerçeklik içinde ahenk sağlayabilmek için yaptığımız bir mutabakat olarak tanımlamış. Yasın nasıl şekillendiğini açıklamış ve Bowby ve Parkes’ın yasın kademelerine kitabında yer vermiş. Ancak o Freud’un öne sürdüğü yas evrelerini kendine yakın bulmuş ve yası 2 evreye ayırmış.
1.Evrede yaşanan ‘’Kriz Devrindeki Keder’’de yaşanan yadsıma, bölme, pazarlık, sorun ve öfke’nin kendi yas periyodunda ve hastalarının tecrübelerinde gösterme fırsatı bulmuş. ‘’Psişik Eş’’ olarak tanımladığı olgunun yas tutmadaki değerli tesirinden bahsetmiş ve bunu obje sürekliliği olgusuyla yaşlardaki durumuna nazaran açıklamış. 2.Evrede ise; mevtin gerçekliğini bir defa kabul ettikten daha sonra ölen şahısla bağlantıyı ‘’uzlaştırma’’ periyodu başlar olarak tanımlamış. Yası komplike olmamış yas ve komplike yas halinde sınıflandırmış.
Etkili yası; kaybetme fikrine katlanabilmeyi gerektirir kanısıyla açıklamış ve bağımlı bağlarda yasın kolay çözümlenemeyeceğini zira kişinin ikirciklilik ve öfke ile yüklü olduğunu tabir etmiş. Biroldukca kitabında gördüğümüz ‘’bir daha Gözden Geçirme’’ olgusunun yas sürecinde değerli bir yere koymuş. Kederlenememenin; çocukluktaki çözümlenmemiş bir kayıptan kaynaklandığını öne sürmüş. Kaybedilen şahıslarla yaşanan özdeşleşmelerinin sıhhatsiz ve sağlıklı olanlarını klinik görünümleriyle göstermiş. Yası yalnızca kişinin yaşadığı durum olarak değil, ailenin yaşadığı bir durum olarak da incelemiştir.
Yasın hayallerdeki sembollerine değinmiş, ‘’Bağlantı Nesnesi’’ terimi ile yas sürecini tanımamızı zenginleştirmiş. Yaştan yaşa değişen yas yansılarını, öidipal durumdaki tesirlerini ve ergenlikteki yası açıklamış.
Davranışçıların fikirlerinden yararlanarak kendi geliştirdiği ‘’bir daha Yaslanma Tedavisi’’ni açıklamış ve son kısımda de yas ve yaratıcılık içindeki bağı ve bir göçmenin yasının sonlanması ile kitabını tamamlamış.
Okumaya devam et...
1.Evrede yaşanan ‘’Kriz Devrindeki Keder’’de yaşanan yadsıma, bölme, pazarlık, sorun ve öfke’nin kendi yas periyodunda ve hastalarının tecrübelerinde gösterme fırsatı bulmuş. ‘’Psişik Eş’’ olarak tanımladığı olgunun yas tutmadaki değerli tesirinden bahsetmiş ve bunu obje sürekliliği olgusuyla yaşlardaki durumuna nazaran açıklamış. 2.Evrede ise; mevtin gerçekliğini bir defa kabul ettikten daha sonra ölen şahısla bağlantıyı ‘’uzlaştırma’’ periyodu başlar olarak tanımlamış. Yası komplike olmamış yas ve komplike yas halinde sınıflandırmış.
Etkili yası; kaybetme fikrine katlanabilmeyi gerektirir kanısıyla açıklamış ve bağımlı bağlarda yasın kolay çözümlenemeyeceğini zira kişinin ikirciklilik ve öfke ile yüklü olduğunu tabir etmiş. Biroldukca kitabında gördüğümüz ‘’bir daha Gözden Geçirme’’ olgusunun yas sürecinde değerli bir yere koymuş. Kederlenememenin; çocukluktaki çözümlenmemiş bir kayıptan kaynaklandığını öne sürmüş. Kaybedilen şahıslarla yaşanan özdeşleşmelerinin sıhhatsiz ve sağlıklı olanlarını klinik görünümleriyle göstermiş. Yası yalnızca kişinin yaşadığı durum olarak değil, ailenin yaşadığı bir durum olarak da incelemiştir.
Yasın hayallerdeki sembollerine değinmiş, ‘’Bağlantı Nesnesi’’ terimi ile yas sürecini tanımamızı zenginleştirmiş. Yaştan yaşa değişen yas yansılarını, öidipal durumdaki tesirlerini ve ergenlikteki yası açıklamış.
Davranışçıların fikirlerinden yararlanarak kendi geliştirdiği ‘’bir daha Yaslanma Tedavisi’’ni açıklamış ve son kısımda de yas ve yaratıcılık içindeki bağı ve bir göçmenin yasının sonlanması ile kitabını tamamlamış.
Okumaya devam et...