2018 – 2019 eğitim öğretim yılının birinci periyodunu bitirmek üzereyiz. Tabi ki devri karne ile kapatıyoruz. Karne o kadar geniş bir yelpazeye sahip ki zayıflar, pekiyiler 95 not ortalamaları görmemiz mümkün. Pekala, karne günü tabusu?
Cuma günü yani 18.01.2019 tarihinde birinci ve orta öğretim kurumları periyot sonu tatiline girecekler ve çocuklara imtihan notlarının yazdığı bir kâğıt kesimi olan karneyi verecekler. Kimisi âlâ kimisi makûs olacak bu karne de âlâ not nedir? Tüm okullarda notların 95 ortalama da olması sizce ülkemize katkı sağlar mı?
Tüm çocuklar özeldir. Bu özelliği karne notları belirlemez. Okulun maksadı çocuğun eğitim alması, bu eğitimi alırken de yeteneklerin sınıflandırılmasıdır. Sayısal alanda yetenekli çocuğun matematikçi, lisan alanında yetenekli bir çocuğun İngilizce kısmını seçmesi üzere.
Eğitimdeki maksat çocukları hayata hoş biçimde hazırlamaktır. Çocuklarımızın karneleri bunun aynasıdır. Şayet ki çocuğumuz sözel derslerde başarılı ise sözel marifetlerde de başarılı olacaktır. bu biçimde bizim çocuğumuzdan kimya mühendisi olmasını istememiz sağlıklı olmayacaktır.
Karneler bir sonuç olarak değerlendirmelidir. kararı değiştirmek istiyorsak sürece odaklanmamız gerekir. Her sene okullar Eylül’de açılır, Haziran’da kapanır. Şayet akademik başarımız düşükse bunun niçinlerini incelememiz gerekir. Birebir şeyleri yaparak farklı sonuçlar beklemek ahmaklıktan diğer bir şey değildir.
Çocuklarımıza evvel ders çalışmayı özendirecek etkinlikler düzenlemek gerekir. Haftalık programını tamamladığında hafta sonu basketbol oynamaya gidebiliriz üzere (özendirici aktiflikleri lütfen spor ve sanat etkinliklerinden seçin avm’de pizza yemeyi değil).
Psikoterapi toplumun büyük bir çoğunluğuna düzgün geldiği üzere çocuklara da âlâ gelecektir. Hakikaten psikoterapi alan ergenlerin deneme imtihan muvaffakiyetleri (özellikle üniversitelere giriş sınavı) psikoterapi almamış dönemlerindekinden hayli daha yüksek çıkmaktadır. Bu durumun niye çocukların motivasyonlarının artmasıdır. Bir ergen psikoloğu danışanının hislerini anlayacak ve ona kendisini yeterli hissettirecektir. Hisleri anlaşılmış ve kendini âlâ hisseden bir ergende motivasyonu artacak ve amacı olan mimarlık fakültesini kazanmak için gerekli puanı alacaktır.
gençlerde kişisel terapi yapılabilir ve epey güzel kazanımlar sağlar. Ergenlik periyodu çocuğun kendisini tanıdığı devir olduğu için bu süreçte kendisini tabir edecek bir terapistin olması hem akademik tıpkı vakitte ruhsal yarar sağlayacaktır.
Çocukların akademik muvaffakiyetlerini düşüren en kıymetli niçinlerden biri de ayrılık anksiyetesidir. Bilhassa birinci sınıf çocuklarda gördüğümüz bu sorun kendisini anniçin ayrılmasına mahzur olacak ve çocuklar annesiz okula gidemeyeceklerdir. Ayrılık anksiyetesi çocukların okul ortamına olumsuz başlaması ve bunun akabinde okul hakkında olumsuz bir algı geliştirmelerine niye olabilir. Çocukların algısındaki okul anniçin ayıran ve olumsuz hissettiren bir yer olarak kalırsa çocuğun okul algısı uzun bir süre olumlu olmayabilir. Bu sürecin atlatılmasında kesinlikle bir çocuk psikoloğundan dayanak alınmalıdır. Bilhassa oyun terapisi bu mevzuda pek faydalı olacaktır.
Çocuğumuzda dikkat etmemiz gereken en kıymetli şeyler; disleksi (özgül öğrenme kuvvetliğü), dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, zeka yetersizliği üzere ruhsal olabilirken. Akran zorbalığı, öğretmen ilgisizliği, okul içi bir travma, aile içi problemler üzere ilişkisel de olabilir. Bu konularda hayli dikkatli olunmalı ve dayanak alınmalıdır.
Çocuk – ergen terapisinde en az çocuk kadar faydayı aile görür ve asıl hedef ailenin yanlışsız tavırları kazanmasını sağlamaktır. Çocuklar korkutma, ceza, ödül ile kazanılmazlar. Çocukları kazanmak için sevgiye gereksinim vardır. Çocuklar sevgiyi hissederler. Çocukların tavırlarını değiştirmek için sevgi lisanı kullanırsanız birçok vakit yarar goreceksiniz.
Odaklanmamız gereken olay karne notları değil çocuğumuzun motivasyonu olacak. Yanlışsız motivasyon ile karne notlarımız toplanacaktır. Motivasyon çocuktan çocuğa ve aileden aileye değişebilir. Burada aileyi nazaranmeden teklifte bulunmak yanlış olur.
Benim odaklanmak istediğim şey çocukların karneleri değildir. Notlar düzelir yahut bozulabilir. Birinci evvel vermemiz gereken bedel akademik kıymet değil, insanı kıymet olmalıdır.
Aileler çocuklarının akademik gereksinimlerine duydukları hassasiyeti duygusal hassasiyete de duymalılar. Unutmayın fizyolojik olmayan en büyük beyin gelişmenini etkileyen dışsal etmen ihmaldir. Duygusal ihmale uğrayan çocukların zihin gelişimleri yaşıtlarının altında kalmaktadır.
Yapılan araştırmalar baba sevgisi nazarann çocukların daha zeki ve başarılı olduklarını bize göstermektedir. bu biçimde çocuk yetiştirirken anneleri babalar yalnız bırakmayacaklar!
Öğretmenlerimiz başarılı öğrenciler yetiştirirken doktor, avukat, mühendis üzere tanınan mesleklere yöneltmek yerine, uygun bir insan güzel bir yurttaş olma tarafında gayret göstermeliler.
Günümüzde pek yaygın olan ve her yıl daha fazla yaygınlaşan tükenmişlik sendromunun en kıymetli sebebi, yanlış meslek seçimidir. Şayet kişi tüm ömrünü seve seve çalışacağı bir meslek seçimi ile şekillendirirse hayat uzunluğu bir doyum alacak, tükenmişlik sendromu, orta yaş buhranı üzere ruhsal sorunlar yaşama ihtimali de azalacaktır. Hayattaki en temel iki seçimden olan iş seçimi kişinin hayatını değiştireceği için bu hususta dayanak alınması epey faydalı olacaktır.
Gelecek periyotta çocukları zorla çalışma masasına oturtmuyoruz. Onların motivasyonlarının yerine gelmesi için iki haftalık tatilinizi güzel değerlendirin. Çocuklarınız ile duygusal ve fizikî yakınlık kurun. Öpün, sohbet edin. Gönlünden geçen mesleğe ulaşması için onu cesaretlendirin.
Herkese yeterli tatiller.
Okumaya devam et...
Cuma günü yani 18.01.2019 tarihinde birinci ve orta öğretim kurumları periyot sonu tatiline girecekler ve çocuklara imtihan notlarının yazdığı bir kâğıt kesimi olan karneyi verecekler. Kimisi âlâ kimisi makûs olacak bu karne de âlâ not nedir? Tüm okullarda notların 95 ortalama da olması sizce ülkemize katkı sağlar mı?
Tüm çocuklar özeldir. Bu özelliği karne notları belirlemez. Okulun maksadı çocuğun eğitim alması, bu eğitimi alırken de yeteneklerin sınıflandırılmasıdır. Sayısal alanda yetenekli çocuğun matematikçi, lisan alanında yetenekli bir çocuğun İngilizce kısmını seçmesi üzere.
Eğitimdeki maksat çocukları hayata hoş biçimde hazırlamaktır. Çocuklarımızın karneleri bunun aynasıdır. Şayet ki çocuğumuz sözel derslerde başarılı ise sözel marifetlerde de başarılı olacaktır. bu biçimde bizim çocuğumuzdan kimya mühendisi olmasını istememiz sağlıklı olmayacaktır.
Karneler bir sonuç olarak değerlendirmelidir. kararı değiştirmek istiyorsak sürece odaklanmamız gerekir. Her sene okullar Eylül’de açılır, Haziran’da kapanır. Şayet akademik başarımız düşükse bunun niçinlerini incelememiz gerekir. Birebir şeyleri yaparak farklı sonuçlar beklemek ahmaklıktan diğer bir şey değildir.
Çocuklarımıza evvel ders çalışmayı özendirecek etkinlikler düzenlemek gerekir. Haftalık programını tamamladığında hafta sonu basketbol oynamaya gidebiliriz üzere (özendirici aktiflikleri lütfen spor ve sanat etkinliklerinden seçin avm’de pizza yemeyi değil).
Psikoterapi toplumun büyük bir çoğunluğuna düzgün geldiği üzere çocuklara da âlâ gelecektir. Hakikaten psikoterapi alan ergenlerin deneme imtihan muvaffakiyetleri (özellikle üniversitelere giriş sınavı) psikoterapi almamış dönemlerindekinden hayli daha yüksek çıkmaktadır. Bu durumun niye çocukların motivasyonlarının artmasıdır. Bir ergen psikoloğu danışanının hislerini anlayacak ve ona kendisini yeterli hissettirecektir. Hisleri anlaşılmış ve kendini âlâ hisseden bir ergende motivasyonu artacak ve amacı olan mimarlık fakültesini kazanmak için gerekli puanı alacaktır.
gençlerde kişisel terapi yapılabilir ve epey güzel kazanımlar sağlar. Ergenlik periyodu çocuğun kendisini tanıdığı devir olduğu için bu süreçte kendisini tabir edecek bir terapistin olması hem akademik tıpkı vakitte ruhsal yarar sağlayacaktır.
Çocukların akademik muvaffakiyetlerini düşüren en kıymetli niçinlerden biri de ayrılık anksiyetesidir. Bilhassa birinci sınıf çocuklarda gördüğümüz bu sorun kendisini anniçin ayrılmasına mahzur olacak ve çocuklar annesiz okula gidemeyeceklerdir. Ayrılık anksiyetesi çocukların okul ortamına olumsuz başlaması ve bunun akabinde okul hakkında olumsuz bir algı geliştirmelerine niye olabilir. Çocukların algısındaki okul anniçin ayıran ve olumsuz hissettiren bir yer olarak kalırsa çocuğun okul algısı uzun bir süre olumlu olmayabilir. Bu sürecin atlatılmasında kesinlikle bir çocuk psikoloğundan dayanak alınmalıdır. Bilhassa oyun terapisi bu mevzuda pek faydalı olacaktır.
Çocuğumuzda dikkat etmemiz gereken en kıymetli şeyler; disleksi (özgül öğrenme kuvvetliğü), dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, zeka yetersizliği üzere ruhsal olabilirken. Akran zorbalığı, öğretmen ilgisizliği, okul içi bir travma, aile içi problemler üzere ilişkisel de olabilir. Bu konularda hayli dikkatli olunmalı ve dayanak alınmalıdır.
Çocuk – ergen terapisinde en az çocuk kadar faydayı aile görür ve asıl hedef ailenin yanlışsız tavırları kazanmasını sağlamaktır. Çocuklar korkutma, ceza, ödül ile kazanılmazlar. Çocukları kazanmak için sevgiye gereksinim vardır. Çocuklar sevgiyi hissederler. Çocukların tavırlarını değiştirmek için sevgi lisanı kullanırsanız birçok vakit yarar goreceksiniz.
Odaklanmamız gereken olay karne notları değil çocuğumuzun motivasyonu olacak. Yanlışsız motivasyon ile karne notlarımız toplanacaktır. Motivasyon çocuktan çocuğa ve aileden aileye değişebilir. Burada aileyi nazaranmeden teklifte bulunmak yanlış olur.
Benim odaklanmak istediğim şey çocukların karneleri değildir. Notlar düzelir yahut bozulabilir. Birinci evvel vermemiz gereken bedel akademik kıymet değil, insanı kıymet olmalıdır.
Aileler çocuklarının akademik gereksinimlerine duydukları hassasiyeti duygusal hassasiyete de duymalılar. Unutmayın fizyolojik olmayan en büyük beyin gelişmenini etkileyen dışsal etmen ihmaldir. Duygusal ihmale uğrayan çocukların zihin gelişimleri yaşıtlarının altında kalmaktadır.
Yapılan araştırmalar baba sevgisi nazarann çocukların daha zeki ve başarılı olduklarını bize göstermektedir. bu biçimde çocuk yetiştirirken anneleri babalar yalnız bırakmayacaklar!
Öğretmenlerimiz başarılı öğrenciler yetiştirirken doktor, avukat, mühendis üzere tanınan mesleklere yöneltmek yerine, uygun bir insan güzel bir yurttaş olma tarafında gayret göstermeliler.
Günümüzde pek yaygın olan ve her yıl daha fazla yaygınlaşan tükenmişlik sendromunun en kıymetli sebebi, yanlış meslek seçimidir. Şayet kişi tüm ömrünü seve seve çalışacağı bir meslek seçimi ile şekillendirirse hayat uzunluğu bir doyum alacak, tükenmişlik sendromu, orta yaş buhranı üzere ruhsal sorunlar yaşama ihtimali de azalacaktır. Hayattaki en temel iki seçimden olan iş seçimi kişinin hayatını değiştireceği için bu hususta dayanak alınması epey faydalı olacaktır.
Gelecek periyotta çocukları zorla çalışma masasına oturtmuyoruz. Onların motivasyonlarının yerine gelmesi için iki haftalık tatilinizi güzel değerlendirin. Çocuklarınız ile duygusal ve fizikî yakınlık kurun. Öpün, sohbet edin. Gönlünden geçen mesleğe ulaşması için onu cesaretlendirin.
Herkese yeterli tatiller.
Okumaya devam et...