AGRESİF DAVRANIŞLAR
agresyon, doğumdan beri bizimle olan şiddet dürtüsünün dışa vurumudur. Her insan potansiyel olarak agresif dürtüyü ortasında taşır.
Yetişkinler agresyonunu diğer alanlara dönüştürerek bunu boşaltabiliyorken, çocuklar rahatsızlık verici duyguyu dönüştüremedikleri için çiğ haliyle dışarı aktarırlar.
Çocukların sözel kapasitesi kendilerini lisan aracılığı ile anlatmaya kâfi olmadığı için ısırma, vurma üzere davranışlar gösterdikleri periyotlardan geçerler.
Aslında bu davranışlar içsel tansiyonun göstergesidir.
niçinLERİ
-Ebeveynin etrafıyla olan tartışmaları ve kavgaları
-Ebeveynin çocuğa ve etrafa karşı agresif tutumları
-Çocukta var olan mevcut gücünün boşaltılmasına fırsat tanınmaması
-Sürekli tenkit, küçük görme ve azarlama
-Ceza şekilleri
-İlgisizlik
-Koşulsuz sevginin çocuğa hissettirilmemesi
ÖNERİLER
1)Öncelikle onu anladığınıza dair geribildirim vermelisiniz: “Biliyorum, şuan fazlaca kızgınsın. Zira o oyuncakla sen oynamak istiyorsun.
Seni anlıyorum fazlaca öfkelendin’’ üzere cümlelerle evvela onu anladığınıza dair his sözleri kullanmanız fazlaca kıymetlidir.
2)Direkt olarak ‘yapma, bırak’ üzere engelleyici müdahaleler tahlil olmayacaktır ve niçini anlatılmadığı için davranışın yenidenlanmasına yol açacaktır.
3)Çocuğun agresif davranışına direkt müdahale etmedilk evvel diğerine ziyan vermesinin nelere yol açabileceği, ziyan vermek yerine ne yapması gerektiği, bu davranışları niye yapmaması gerektiği anlatılmalıdır.
4)Cümlelerinizin sıradan, kısa ve onun anlayabileceği biçimde yaşı, zihinsel ve sözel kapasitesine uygun olması değerlidir.
5)agresif davranışı durdurmak yerine dönüştürmesine yardımcı olmanız gerekmektedir. “Çekme, vurma” demek yerine “bunu çekebilirsin” üzere seçenek sunma yoluyla çocuğun ortasındaki ruhsal tansiyonu ziyan almayacak diğer bir objeye yönlendirmiş olursunuz ve bu agresif gücün baskılanmak yerine dışa atılmasını sağlar.
6)Tutarlı ve kararlı olun. kimi vakit reaksiyon verdiğiniz davranışına kimi vakit de gülerek, kabullenerek yaklaşırsınız bu durum çocukta baş karışıklığı yaratır ve sonların belirlenmemesi hudutların esnek olduğu izlenimini verir. Esnek olan hudutlar zorlanmaya mecburdur.
7)Davranışsal ceza hallerinden kaçının. Çocuğa fizikî ceza vermek yahut istediği şeyden yoksun bırakmak o anda, o sorunu çözdüğünüzü düşündürse de öteki bir anda yinelanmasına niye olacaktır.
8) Yanlış davranışlarının neticeleriyla yüzleştirin. Yani suyun yere dökülmesinin yanlış olduğunu bildiği biçimde yapıyorsa dökülen paklığını söylenerek sizin yapmanız yerine bir arada yapmanız neticeleriyla yüzleştirmeniz manasına gelmektedir ve bu bir daha sonraki yanlış aksiyonu için caydırıcı olabilir.
9) İçsel tansiyonunu, olumsuz gücünü boşaltabileceği aktiviteler üretin. Çocukların telaş düzeyi hareketle ve gücünü öteki bir harekete dökerek azalır. Azalan telaş düzeyi davranışlarda güzelleşme gösterir.
10) Çocuğunuzu eleştirme konusunda hürmet çizginizi koruyun. Karşınızdakinin sizin çocuğunuz olması yahut yaşının kendini savunamayacak kadar küçük olması “bıktım senden. Daima bu biçimdesin. Kâfi artık.” üzere aşağılayıcı cümlelerle ona yaklaşmanız için sebep değildir.
11) İlginizi ve sevginizi ona sık sık temas ederek, sizin için ne kadar pahalı olduğunuzu söyleyerek ve davranışsal olarak aşikâr ederek gösterin.
12) Unutmayın ki yalnızca temel bakımını sağlamak yahut şahsi paklığını sağlayıp onu büyütmek çocuğun bakış açısında onunla ilgilenmeniz değildir. Onların muhtaçlık duyduğu şey sizin tarafınızdan şartsız olarak sevildiğini bilmektir.
Okumaya devam et...
agresyon, doğumdan beri bizimle olan şiddet dürtüsünün dışa vurumudur. Her insan potansiyel olarak agresif dürtüyü ortasında taşır.
Yetişkinler agresyonunu diğer alanlara dönüştürerek bunu boşaltabiliyorken, çocuklar rahatsızlık verici duyguyu dönüştüremedikleri için çiğ haliyle dışarı aktarırlar.
Çocukların sözel kapasitesi kendilerini lisan aracılığı ile anlatmaya kâfi olmadığı için ısırma, vurma üzere davranışlar gösterdikleri periyotlardan geçerler.
Aslında bu davranışlar içsel tansiyonun göstergesidir.
niçinLERİ
-Ebeveynin etrafıyla olan tartışmaları ve kavgaları
-Ebeveynin çocuğa ve etrafa karşı agresif tutumları
-Çocukta var olan mevcut gücünün boşaltılmasına fırsat tanınmaması
-Sürekli tenkit, küçük görme ve azarlama
-Ceza şekilleri
-İlgisizlik
-Koşulsuz sevginin çocuğa hissettirilmemesi
ÖNERİLER
1)Öncelikle onu anladığınıza dair geribildirim vermelisiniz: “Biliyorum, şuan fazlaca kızgınsın. Zira o oyuncakla sen oynamak istiyorsun.
Seni anlıyorum fazlaca öfkelendin’’ üzere cümlelerle evvela onu anladığınıza dair his sözleri kullanmanız fazlaca kıymetlidir.
2)Direkt olarak ‘yapma, bırak’ üzere engelleyici müdahaleler tahlil olmayacaktır ve niçini anlatılmadığı için davranışın yenidenlanmasına yol açacaktır.
3)Çocuğun agresif davranışına direkt müdahale etmedilk evvel diğerine ziyan vermesinin nelere yol açabileceği, ziyan vermek yerine ne yapması gerektiği, bu davranışları niye yapmaması gerektiği anlatılmalıdır.
4)Cümlelerinizin sıradan, kısa ve onun anlayabileceği biçimde yaşı, zihinsel ve sözel kapasitesine uygun olması değerlidir.
5)agresif davranışı durdurmak yerine dönüştürmesine yardımcı olmanız gerekmektedir. “Çekme, vurma” demek yerine “bunu çekebilirsin” üzere seçenek sunma yoluyla çocuğun ortasındaki ruhsal tansiyonu ziyan almayacak diğer bir objeye yönlendirmiş olursunuz ve bu agresif gücün baskılanmak yerine dışa atılmasını sağlar.
6)Tutarlı ve kararlı olun. kimi vakit reaksiyon verdiğiniz davranışına kimi vakit de gülerek, kabullenerek yaklaşırsınız bu durum çocukta baş karışıklığı yaratır ve sonların belirlenmemesi hudutların esnek olduğu izlenimini verir. Esnek olan hudutlar zorlanmaya mecburdur.
7)Davranışsal ceza hallerinden kaçının. Çocuğa fizikî ceza vermek yahut istediği şeyden yoksun bırakmak o anda, o sorunu çözdüğünüzü düşündürse de öteki bir anda yinelanmasına niye olacaktır.
8) Yanlış davranışlarının neticeleriyla yüzleştirin. Yani suyun yere dökülmesinin yanlış olduğunu bildiği biçimde yapıyorsa dökülen paklığını söylenerek sizin yapmanız yerine bir arada yapmanız neticeleriyla yüzleştirmeniz manasına gelmektedir ve bu bir daha sonraki yanlış aksiyonu için caydırıcı olabilir.
9) İçsel tansiyonunu, olumsuz gücünü boşaltabileceği aktiviteler üretin. Çocukların telaş düzeyi hareketle ve gücünü öteki bir harekete dökerek azalır. Azalan telaş düzeyi davranışlarda güzelleşme gösterir.
10) Çocuğunuzu eleştirme konusunda hürmet çizginizi koruyun. Karşınızdakinin sizin çocuğunuz olması yahut yaşının kendini savunamayacak kadar küçük olması “bıktım senden. Daima bu biçimdesin. Kâfi artık.” üzere aşağılayıcı cümlelerle ona yaklaşmanız için sebep değildir.
11) İlginizi ve sevginizi ona sık sık temas ederek, sizin için ne kadar pahalı olduğunuzu söyleyerek ve davranışsal olarak aşikâr ederek gösterin.
12) Unutmayın ki yalnızca temel bakımını sağlamak yahut şahsi paklığını sağlayıp onu büyütmek çocuğun bakış açısında onunla ilgilenmeniz değildir. Onların muhtaçlık duyduğu şey sizin tarafınızdan şartsız olarak sevildiğini bilmektir.
Okumaya devam et...