Fransız psikanalist bu yapıtında, fallik periyotta baba ile özdeşleşememenin yarattığı sonuçlara (sapıklık, aşk, küme, sanat) ve ben ideali ile üstben içindeki benzerlik ve ayrılıkları çeşitli psikanalistlerin görüşlerine de dayanarak incelemiş.
Ben ideali: Birincil narsisizmin, Üstben: Öidipal kompleksinin mirasçısıdır. Birincil bütünlüğün bozulması sonunda, bütünlüğün objeye yansıtılması kararında ben ideali oluşur.
Birincil bütünlüğün bozulması niçinleri içinde; 1-) Ötekilerin ikazları 2-) Kendi eleştirel yargılama yetisi ikazıdır. (Ben gelişimi ile)
Sapkınlık oluşumu: Annenin çocuğu baştan çıkarıcı davranışlarıyla birlikte cürüm paydaşlığı (kuşak farkının tanınmamasına) ve genital babaya, babanın penisine yatırım yapılmaması (özdeşleşme) kararında oluşur. Babanın penisine yatırım yapılmadığında kendi beni içselleştirilecektir. Sapık genital öncesinin, genital ile eşit hatta daha üstün olduğuna inanacak ve daima bu yanılsamayı korumak için çabalayacaktır. Bu ise tamamlanmamışlık hissine yol açacaktır.
Baba ile özdeşleşme yardımıyla; ilkel bütünlük durumuna bir daha dönme umudu doğar. Küçük adamın, genital yetersizliğe sahip olduğunu bilmesi isteğini derhal gerçekleştirmesini yasaklar. Ensest fantezisini geleceğe yansıtır. Anne babayı niye seçmiştir? Bunun araştırmasına ve genital baba ile özdeşleşmeye başlar. (Sapıklıkta bu durum eksiktir.)
Freud aşkı; ben ülküsünün objeye yansıtılması olarak görmüştür. Aşktaki sevme, ben mefkuresinin ben üzerine düşen parıltısıdır. Ben ve ülkünün kaynaşması ile ‘’birincil bütünlük’’ bir daha kurulacaktır. Lakin obje asla öidipal bir ikame değildir. Aşkta yada mistiklikte görülen ‘’aydınlanma yada körleştirici ışık’’ sözünü ben hududunu ortadan kalkıp birincil bütünlük imajı olarak yorumlamıştır.
Grup münasebeti; Freud için ilkel sürünün dirilişidir ve başkan ilkel baba ile özdeşleştirilir. Fakat Smirgel içinse, başkan yada toplumun kendisi, tümkuvvetli annedir. Küme, hem ben, hem birincil obje, tıpkı vakitte ben ülküsüdür. Kümeler, ben ile ben ülküsünün ortasının çabucak kapanması için bir yol önerirler. İdeoloji, birincil bütünlük vaat ederken çatışma ve hadım edilmeyi dışlar.
Sanat; Freud için, haz unsuru ile gerçeklik unsurunu uzlaştırır. Ben ile ülkü ben içindeki arayı azaltır ve özsaygıyı güçlendirir. Eser; sanatçıyı birincil harikalık durumu ortasında temsil etme eğilimindedir.
Suçluluk: Üstbenin yasağına dokunulduğunda,
Utanç; Ben ideali gayesine ulaşamadığında görülür.
Ben ideali ile üst ben birebir şey midir tartışması çeşitli psikanalistlerce ele alınmış, Smirgel’in yorumu ise, üstben üzere bir seviye olamaz zira ben ideali yansıtılmış bir fantezidir der.
Okumaya devam et...
Ben ideali: Birincil narsisizmin, Üstben: Öidipal kompleksinin mirasçısıdır. Birincil bütünlüğün bozulması sonunda, bütünlüğün objeye yansıtılması kararında ben ideali oluşur.
Birincil bütünlüğün bozulması niçinleri içinde; 1-) Ötekilerin ikazları 2-) Kendi eleştirel yargılama yetisi ikazıdır. (Ben gelişimi ile)
Sapkınlık oluşumu: Annenin çocuğu baştan çıkarıcı davranışlarıyla birlikte cürüm paydaşlığı (kuşak farkının tanınmamasına) ve genital babaya, babanın penisine yatırım yapılmaması (özdeşleşme) kararında oluşur. Babanın penisine yatırım yapılmadığında kendi beni içselleştirilecektir. Sapık genital öncesinin, genital ile eşit hatta daha üstün olduğuna inanacak ve daima bu yanılsamayı korumak için çabalayacaktır. Bu ise tamamlanmamışlık hissine yol açacaktır.
Baba ile özdeşleşme yardımıyla; ilkel bütünlük durumuna bir daha dönme umudu doğar. Küçük adamın, genital yetersizliğe sahip olduğunu bilmesi isteğini derhal gerçekleştirmesini yasaklar. Ensest fantezisini geleceğe yansıtır. Anne babayı niye seçmiştir? Bunun araştırmasına ve genital baba ile özdeşleşmeye başlar. (Sapıklıkta bu durum eksiktir.)
Freud aşkı; ben ülküsünün objeye yansıtılması olarak görmüştür. Aşktaki sevme, ben mefkuresinin ben üzerine düşen parıltısıdır. Ben ve ülkünün kaynaşması ile ‘’birincil bütünlük’’ bir daha kurulacaktır. Lakin obje asla öidipal bir ikame değildir. Aşkta yada mistiklikte görülen ‘’aydınlanma yada körleştirici ışık’’ sözünü ben hududunu ortadan kalkıp birincil bütünlük imajı olarak yorumlamıştır.
Grup münasebeti; Freud için ilkel sürünün dirilişidir ve başkan ilkel baba ile özdeşleştirilir. Fakat Smirgel içinse, başkan yada toplumun kendisi, tümkuvvetli annedir. Küme, hem ben, hem birincil obje, tıpkı vakitte ben ülküsüdür. Kümeler, ben ile ben ülküsünün ortasının çabucak kapanması için bir yol önerirler. İdeoloji, birincil bütünlük vaat ederken çatışma ve hadım edilmeyi dışlar.
Sanat; Freud için, haz unsuru ile gerçeklik unsurunu uzlaştırır. Ben ile ülkü ben içindeki arayı azaltır ve özsaygıyı güçlendirir. Eser; sanatçıyı birincil harikalık durumu ortasında temsil etme eğilimindedir.
Suçluluk: Üstbenin yasağına dokunulduğunda,
Utanç; Ben ideali gayesine ulaşamadığında görülür.
Ben ideali ile üst ben birebir şey midir tartışması çeşitli psikanalistlerce ele alınmış, Smirgel’in yorumu ise, üstben üzere bir seviye olamaz zira ben ideali yansıtılmış bir fantezidir der.
Okumaya devam et...