Bedellilik inancı olduğumuz halimizin ehemmiyet ve kabulüdür. Bu değer ve kabul dış dünyada ve içsel dünyadaki seslerin ahengi ile bir istikrarda durur. Bizatihi bir bedellilik inancına sahip isek ötekinin bize neleri yaptığına nazaran değil kendi inancımıza göre bir merkezimiz olur. Bu merkez aşikâr kaide ve şartlarda, muhakkak yer ve vakit içinderda değil öylelikle ötekinin bizi koyduğu yere bakılırsa değişmez fakat ötekinin ehemmiyet ve kabul göstermediği yerde de durmaz.
Benliğin ehemmiyet ve kabulle çevrelenmesi olduğumuz halin gereklilikler, standartlar, yargılarla hırpalanmasının önüne geçen kollayıcı bir duvar oluşturur. birtakım bazı vicdan, kimi birtakım sorumluluk, birtakım kimi doğrular-yanlışlardan dolayı kendinizi hırpalamanızın önüne geçer.
ömrünüzde kutupların oluşumundan korur, kollar.
Lakin bedellilik duygusu birtakım kimi narsisistik savunmalar, birtakım bazı kaçınma ve kopma reaksiyonları ile karıştırılabilir.
Bedellilik duygusu ömrünüzde kuvvetli bir yerde ise şu tavır ve davranışlarla gözlemleyebilrisiniz;
– Çok başarılı olma eforu ya da muvaffakiyet gösterme eforuna hiç girmeme; çok çalışma ya da hiç çabalamama
– Hayatla ilgili sorumluluk almamak, sonucu verme süreçlerinde kaçınma, diğerlerine çok yönelimlilik; bunların sonuçları karşısında da kurban üzere hissedip haksızlığa uğramışlık duygusu hissetmek
– Oburlarının hayat sorumluluğunu üstlenmek, yapılması gerekenleri onlar ismine yapmak; bunun için baskı kurmak, alan tanımamak
– Gerçekliği yadsımak; çok berbat ya da âlâ olarak pahalandırmak
– Değişime dirençli olmak; risk almamak ya da ani değişimler yaşamak
– Buyurgan, büyüklenmeci ya da umursamaz tavırlarla alaka kurmak,
– Başkalarına karşı çok tepkisel ya da duygusuz davranmak
– Kendini öbürleri ile kıyaslamak; buna göre kendini pozisyonlandırmak,
– Siyah-beyaz niyet biçimi; bir kişinin davranışlarının kendisini büsbütün kıymetsiz ya da bedelli yapabileceğini düşünmek
– Oburlarının eleştirel, yargılayan fikirlerinin kişiselleştirmek,
– Kaygı, karmaşa, panik hislerinin süratlice tetiklenmesi
– “meli-malı”, “mış olsaydım” “evet ama” kalıpları ile başkalarının görüşlerine kapalı olma
Okumaya devam et...
Benliğin ehemmiyet ve kabulle çevrelenmesi olduğumuz halin gereklilikler, standartlar, yargılarla hırpalanmasının önüne geçen kollayıcı bir duvar oluşturur. birtakım bazı vicdan, kimi birtakım sorumluluk, birtakım kimi doğrular-yanlışlardan dolayı kendinizi hırpalamanızın önüne geçer.
ömrünüzde kutupların oluşumundan korur, kollar.
Lakin bedellilik duygusu birtakım kimi narsisistik savunmalar, birtakım bazı kaçınma ve kopma reaksiyonları ile karıştırılabilir.
Bedellilik duygusu ömrünüzde kuvvetli bir yerde ise şu tavır ve davranışlarla gözlemleyebilrisiniz;
– Çok başarılı olma eforu ya da muvaffakiyet gösterme eforuna hiç girmeme; çok çalışma ya da hiç çabalamama
– Hayatla ilgili sorumluluk almamak, sonucu verme süreçlerinde kaçınma, diğerlerine çok yönelimlilik; bunların sonuçları karşısında da kurban üzere hissedip haksızlığa uğramışlık duygusu hissetmek
– Oburlarının hayat sorumluluğunu üstlenmek, yapılması gerekenleri onlar ismine yapmak; bunun için baskı kurmak, alan tanımamak
– Gerçekliği yadsımak; çok berbat ya da âlâ olarak pahalandırmak
– Değişime dirençli olmak; risk almamak ya da ani değişimler yaşamak
– Buyurgan, büyüklenmeci ya da umursamaz tavırlarla alaka kurmak,
– Başkalarına karşı çok tepkisel ya da duygusuz davranmak
– Kendini öbürleri ile kıyaslamak; buna göre kendini pozisyonlandırmak,
– Siyah-beyaz niyet biçimi; bir kişinin davranışlarının kendisini büsbütün kıymetsiz ya da bedelli yapabileceğini düşünmek
– Oburlarının eleştirel, yargılayan fikirlerinin kişiselleştirmek,
– Kaygı, karmaşa, panik hislerinin süratlice tetiklenmesi
– “meli-malı”, “mış olsaydım” “evet ama” kalıpları ile başkalarının görüşlerine kapalı olma
Okumaya devam et...