Bedellilik inancı olduğumuz halimizin değer ve kabulüdür. Bu değer ve kabul dış dünyada ve içsel dünyadaki seslerin ahengi ile bir istikrarda durur. Tabiatıyla bir bedellilik inancına sahip isek ötekinin bize neleri yaptığına bakılırsa değil kendi inancımıza göre bir merkezimiz olur. Bu merkez muhakkak kaide ve şartlarda, belirli yer ve vakit içinderda değil öylelikle ötekinin bizi koyduğu yere bakılırsa değişmez lakin ötekinin değer ve kabul göstermediği yerde de durmaz.
Benliğin ehemmiyet ve kabulle çevrelenmesi olduğumuz halin gereklilikler, standartlar, yargılarla hırpalanmasının önüne geçen kollayıcı bir duvar oluşturur. kimi birtakım vicdan, birtakım bazı sorumluluk, birtakım kimi doğrular-yanlışlardan dolayı kendinizi hırpalamanızın önüne geçer.
ömrünüzde kutupların oluşumundan korur, kollar.
Fakat bedellilik duygusu kimi bazı narsisistik savunmalar, birtakım kimi kaçınma ve kopma reaksiyonları ile karıştırılabilir.
Bedellilik duygusu ömrünüzde şiddetli bir yerde ise şu tavır ve davranışlarla gözlemleyebilrisiniz;
– Çok başarılı olma uğraşı ya da muvaffakiyet gösterme gayretine hiç girmeme; çok çalışma ya da hiç çabalamama
– Hayatla ilgili sorumluluk almamak, sonucu verme süreçlerinde kaçınma, diğerlerine çok yönelimlilik; bunların sonuçları karşısında da kurban üzere hissedip haksızlığa uğramışlık duygusu hissetmek
– Oburlarının hayat sorumluluğunu üstlenmek, yapılması gerekenleri onlar ismine yapmak; bunun için baskı kurmak, alan tanımamak
– Gerçekliği yadsımak; çok berbat ya da düzgün olarak pahalandırmak
– Değişime dirençli olmak; risk almamak ya da ani değişimler yaşamak
– Buyurgan, büyüklenmeci ya da umursamaz tavırlarla alaka kurmak,
– Başkalarına karşı çok tepkisel ya da duygusuz davranmak
– Kendini başkaları ile kıyaslamak; buna göre kendini pozisyonlandırmak,
– Siyah-beyaz niyet biçimi; bir kişinin davranışlarının kendisini büsbütün kıymetsiz ya da pahalı yapabileceğini düşünmek
– Başkalarının eleştirel, yargılayan niyetlerinin özelleştirmek,
– Endişe, karmaşa, panik hislerinin süratlice tetiklenmesi
– “meli-malı”, “mış olsaydım” “evet ama” kalıpları ile oburlarının görüşlerine kapalı olma
Okumaya devam et...
Benliğin ehemmiyet ve kabulle çevrelenmesi olduğumuz halin gereklilikler, standartlar, yargılarla hırpalanmasının önüne geçen kollayıcı bir duvar oluşturur. kimi birtakım vicdan, birtakım bazı sorumluluk, birtakım kimi doğrular-yanlışlardan dolayı kendinizi hırpalamanızın önüne geçer.
ömrünüzde kutupların oluşumundan korur, kollar.
Fakat bedellilik duygusu kimi bazı narsisistik savunmalar, birtakım kimi kaçınma ve kopma reaksiyonları ile karıştırılabilir.
Bedellilik duygusu ömrünüzde şiddetli bir yerde ise şu tavır ve davranışlarla gözlemleyebilrisiniz;
– Çok başarılı olma uğraşı ya da muvaffakiyet gösterme gayretine hiç girmeme; çok çalışma ya da hiç çabalamama
– Hayatla ilgili sorumluluk almamak, sonucu verme süreçlerinde kaçınma, diğerlerine çok yönelimlilik; bunların sonuçları karşısında da kurban üzere hissedip haksızlığa uğramışlık duygusu hissetmek
– Oburlarının hayat sorumluluğunu üstlenmek, yapılması gerekenleri onlar ismine yapmak; bunun için baskı kurmak, alan tanımamak
– Gerçekliği yadsımak; çok berbat ya da düzgün olarak pahalandırmak
– Değişime dirençli olmak; risk almamak ya da ani değişimler yaşamak
– Buyurgan, büyüklenmeci ya da umursamaz tavırlarla alaka kurmak,
– Başkalarına karşı çok tepkisel ya da duygusuz davranmak
– Kendini başkaları ile kıyaslamak; buna göre kendini pozisyonlandırmak,
– Siyah-beyaz niyet biçimi; bir kişinin davranışlarının kendisini büsbütün kıymetsiz ya da pahalı yapabileceğini düşünmek
– Başkalarının eleştirel, yargılayan niyetlerinin özelleştirmek,
– Endişe, karmaşa, panik hislerinin süratlice tetiklenmesi
– “meli-malı”, “mış olsaydım” “evet ama” kalıpları ile oburlarının görüşlerine kapalı olma
Okumaya devam et...