Gerilim, hem fizikî tıpkı vakitte zihinsel sağlıkl meselelerine yol açan bir etmendir. Gerilim anlarında yahut rahatsız hissedilen anlarda ortaya çıkan hisler çoklukla korku, telaş yahut panik olarak olabilmektedir. Bilinenin bilakis, gerilim anlarında olumlu hislerin da ortaya çıkabildiği görülmüştür. Olumlu hisler ortaya çıktığında ise hami bir faktör olarak gerilimin tesirlerini azaltabilmektedir. Gerilimle baş ederken çeşitli sistemler kullanılır ve yollar bireye özeldir. Birtakım beşerler dua etmeyi, kimi beşerler yok saymayı, kimileri ise sorunu faal bir biçimde çözmeyi tercih edebilir. Araştırmalarda da bu biçimlerin etkin, pasif. manevi başa çıkma, sorun odaklı yahut his odaklı olarak ele alınmaktadır. En verimli olan sistemin ise faal ve sorun odaklı baş etme stratejileri olduğu görülmektedir. Sorunu çözmek için atılan mantıklı ve şuurlu adımların uzun vadede daha tesirli olduğu bilinmektedir. Bu noktada toplumsal takviye kaynaklarımıza (aile ve arkadaş) başvurmak en etklili prosedürlerden biridir. Hisleri bastırmaya yönelik teşebbüsler ise (mesela bastırma, kendini suçlama ve kaçınma) kısa vadede tesirli olsa da uzun vadede diğer meşakkatlere niye olabilmektedir. Gerilim veren durumları tehdit ögesi yahut korkutucu bir biçimde algıladığımızda bu baş etme biçimlerinden his odaklı stratejilerin tercih edildiği görülmüştür. Bu niçinle gerilim yaratan durumu algılama biçimimiz büyük kıymet taşımaktadır. Gerilimli anlardaki yorumlama formumuzu gözlemek ve olumlu bir biçimde bir daha yapılandırmak (meydan okuma, yapabileceğimiz şeyleri gözden geçirme, sonuçların sorumluluğunu alma ve sorunu olumlu olarak nazaranbilme) değerli ölçüde yarar sağlayacaktır.
Okumaya devam et...
Okumaya devam et...